The ARROGANT and ME [MAFIA SERIES #1]✔

Ika Labing Apat

Ika Labing Apat
*****
EDITED

Pang limang araw ko na ito sa mansyon. Boring na boring na talaga ako.

"Kiel sama ako sayo." Gusto ko na talagang makalabas ng mansyon na ito.

"Bawal Chelly, baka magalit si Boss."papalabas na kase siya kasama yung kambal. May gagawin pa raw silang trabaho ngayon. Ano ba kaseng trabaho yan?

Wala na akong nagawa pinanood ko nalang na lumabas ang kanilang sinasakyan sa gate. Tsk! Kainis.

Tahimik na naman ang mansyon na ito. Umayos nalang ako sa pagkakatayo. Tulala dito habang sinisilip sa labas ang mga naka black na mga lalaki na kung saan saan tumatambay. 

"Busy? Bored?" Sa limang araw na nakasama ko siya dito sa mansyon niya mas lalo ko pa siyang nakilala kesa sa Hospital.

Hindi naman pala siya ganun ka sungit, may mga araw at sandali lang talaga siyang sinusungpong.

"May iniisip lang." Saka umayos ng sandal sa banderilya. Nasa terrace kase kami ngayon.

"Do you wanna know why are you here?" Tumingin ako sa gawi niya ng sabihin niya iyon. 

Seryosong mukha at parang may malalim na iniisip siya ngayon. Nakatanaw sa mga lalaking nasa ibaba na nagbabantay  sa palibot.

"Oo naman, bigla pagkagising ko nandito nako sa mansyon ninyo." 

Bumuntong hininga siya ng malalim saka tuluyang humarap sa gawi ko.

"May mga tauhan bang pumunta sa Hospital noong nagdischage ako?"

"Hmm yung mga tauhan ng NBI?" yun lang naman ang naaalala kong pumunta matapos siya umalis ng walang paalam. Ilang araw kong napanaginipan ang mga taong yun

"Hindi nako nakapag paalam pa sayo dahil kailangan ko nang umalis ng araw na iyon."

Pinakinggan ko lang ang mga sinabi niya.

"Even you believe or not, hindi normal ang buhay na nakagisnan ko. On the first time you take care of me. Feeling ko sa huling sandali ng buhay ko naging ligtas ako. I felt like something on you makes me comfortable." Nang niningning ang mga mata niya habang sinasabi iyon saakin ng harapan. Sabi nga nila kapag ang tao nag sasabi ng totoo makikita mo ito sa mga mata niya. Dahil ang sinasabi ng mata ay purong katotohanan.

Hmm..

"Its not a plan to me to go in that hospital, I hate being laid in that bed. I hate all of stuffs pag dating sa Hospital. But since I saw your photo on that list. I realize that maybe i should try too."

"I grew up on a way that I'd always feels like be a independent person, dont trust anyone. Because my biological father say so. Lots of training I've done in the past affects my innocent life. Sa murang edad kailangan mong maging matatag, paghirapan ang lahat para mabuhay lang. He makes my life hellish, I really hate him to that."

Dama ko ang hinanakit niya sa ama niya ngayon. Habang inoopen up niya ang buhay niya ay naiimagine ko lahat.

Namasa ang gilid ng kanyang mga mata pero agad naman niya itong pinunasan at tumalikod sa gawi ko.

"Umiiyak kaba?"

"H-indi." Ngayon ko lang  narinig na mangatal ang boses niya.

"So amm, why I am here?"

"Just trust me, let me handle that issue. Pagmalinis na pwede kanang umalis." Saad niya. Pero wala talaga akong naintindihan.

"Hoy sandali lang, may tanong pako!" Hinabol ko siya saka sinabayan sa paglalakad.

*****

"So tungkol saan pala ang trabaho ninyo? Mukha kaseng lagi nalang kayong busy this past few days." Sabay subo ng pagkain.

Nasa hapag kainan kami ngayon habang salo salong kumakain. Kakauwi lang noong tatlo. Pagkatapos ng pag oopen up saakin ni Sytton ay wala naman ng masyadong nangyari.

"Trabaho ba kamo? Ahh? meron kaming inaasikasong amm isang? Business matters lang ng kompany ni boss, diba?" Sumang ayon naman ang kambal sa sinabi ni Kiel.

"Ano naman yun?" Curious talaga ako kung ano yun. Minsan ko na kaseng narinig yung usapan nila sa may library.

"Boss anong gagawin namin? Tapusin na ba? HAHAHAA LEAVE IT TO ME I CAN HANDLE IT." mayabang na saad ni Kiel. Masyadong napalakas ang pagkakasabi niya noon kaya narinig ko ng mapadaan ako sa library. Alam mo naman ang mga chismosa Curious yan sa lahat ng oras, kaya tumigil ako ng ilang sandali para makinig sa usapan nila.

"Tapusin ninyo na."saad ng isang boritonong boses ni Sytton. Para bang isang casual na usapan lang ang nagaganap sa pagitan nila.

"Boss I have a updates about the other competitors, you want to heard it?" Saad ni Golden.

"Maybe sometime, if there's no one eavesdropping."

Pagkarinig ko naman noon ay sabay bukas ng pinto. Nahuli tuloy ako sa aktong nakikinig sa kanila. Napakamot nalang ako sa ulo.

"Uy nandyan pala kayo hehehe." 

Tinitigan lang ako ni Sytton saka pinagtaaasan ng kilay. Napaka suplado talaga nito. Inirapan din ako, sinusumpong nanaman ng topak niya.

"You done?"

"Malamang tapos na kayo mag usap." Bulong ko kaso narinig parin niya dahil lalong kumunot ang noo nito.

"Tsk! Let's eat." Sabay talikod.

Sumunod naman ang tatlo sa kanya.

"Mind your own business. You to much Curious every time,  it will take your life in danger ." Uminom siya sa kopitang naglalaman ng wine. Saka inilapag itong muli at tumingin sa direksyon ko.

"Mas maganda kung wala kang nalalaman, pag may nalaman ka mahirap na baka may mangyaring hindi maganda." Nakakatakot na saad niya. Mangyaring hindi maganda? Isa ba itong clue? Sino ba talaga kayo?

"Tama si boss Chelly, curiosity can kill innocent." Sang ayon ni Kiel sa sinabi ni Sytton.

So ako ang may mali? Ang point ko lang naman kailangan kong malaman kung bakit ako nandito saka kung bakit ayaw nila akong palabasin. I can handle myself kung yan ang inaalala nila.

"Kaya ko ang sarili ko, ang point ko is kailangan ko rin malaman ang dahilan why I am here? Why you don't guys just tell me the truth. Anong mahirap doon?"

Walang nais sumagot sa tanong ko, kung kaya't I left the dining area na may malaking katanungan na kailangan ay ayaw nilang sagutin.

czarahfai