Yatağımdan, yavaşça dönerek mide bulantısı ile uyanmıştım. Başım ağlıyordu ve midem bulanmaya başlamıştı. Yataktan kalkmış ve tuvalete gitmiştim, tuvalete hızlıca gittiğimi gören annem. Ben kusarken kapıya gelip tıklamıştı, nasıl olduğumu sordu. Geçirdirdim.
Ayrıca son zamanlarda çok fazla kilo almıştım, bunlar beni çok fazla şüpheye düşürüyordu. Bugün bu şüphenin son bulması için ne yapacağımı biliyordum, ama ondan önce hiçbir şey olmamış gibi davranmam gerekiyor.
Halimi düzeltip dışarı çıktım, annem kapıdaydı.
Annem
-Erica, sen iyi misin?Erica
-A anne, ben iyiyim, endişelenme. Sadece, biraz midem bulandıAnnem
-Neden acaba?Erica
-Dün yediğim, şu tatlı. Çok şerbetliydi sankiAnnem
-Hmmm, öyle mi? Tanrı aşkına bana hiçte öyle yapmadım gibi geldi ama, neyse. Bundan sonra yarım şerbetli yaparım.A Erica baban bugün kahvaltıda olmayacak, işe erken gitmesi gerekti. Benden kahvaltıdan sonra alışverişe çıkıcam, evde yalnız mı kalmayı seçersin? Yoksa benle mi gelmek istersin?
Erica
-A aslında bakarsan anne, ben biraz dolaşmak istiyorum.Annem
-İyide kaybolursan ne olacak?Erica
-Merak etme anne, Rusça biliyorum benAnnem
-İyice öğrendin demek. Hemde dört buçuk ayda, ben henüz tam öğrenemedim.Erica
-Merak etme anne, gerçekten öğrenmek istiyorsan. Bende sana yardım ederimAnnem
-aslında alışverişte sana bu yüzden ihtiyacım olabilir. Ama Rusçamı kendi başıma da geliştirebilirimDiyerek sırıttı, bende ona karşılık verdim. Daha sonra birlikte sofraya geçtik, annem nedense sürekli bana bakıyordu rahatsız olmamış değildim. Ama sebebini de sormak istemedim.
Annem
-Erica...bana kızma ama sen son üç haftadır biraz...kilo aldınErica
-...öyle mi? Hiç fark etmedim, buraya gelince iştahım açıldı. OndandırAnnem
-Pekte bir şey yemiyorsun aslında, önceden nasıl yiyorsan öyle yiyorsunErica
-Boşver anneAnnem
-İyi boşverdim bakalımAnnem kahvaltıdan sonra benimle birlikte sofrayı topladı. Sonrasında da dışarı çıktı, annem evden çıktıktan yaklaşık on beş dakika sonra, bende ardından evden çıktım. En yakındaki eczaneye girmeden önce büyük bir cesaret ile, hamilelik testi istediğimi söyledim.
Eczaneden testi aldığım gibi eve yöneldim, gerçekten kendimden çok şüphelenmiştim. Ama gerçekten vücudumun vermiş olduğu bütün bu tepkiler, tek bir şeyin belirtisiydi. Ben hamileydim.
Eve geldiğimde üstümdeki kabanı çıkartıp testi yapmak için, tuvalete gittim. Testi yapmadan önce biraz duraksadım, çok fazla endişelenmiştim. Ama buna emin olmak için testi yaptım.
Test sonucunu bekliyordum..................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................... ..................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Sonuç kaçınılmazdı ben hamileydim.
Şimdi ne yapmam gerek?
Minho'ya söylemeli miyim?
Yia annem ya da babam öğrenirse?
Amma ben anne olmak için çok küçüğün?
Bu çocuğu doğurmak istemiyorum.
Ama onu öldürmekte istemiyorum.
Offfff.
Tamam sakin ol Erica, şimdi karmaşadan uzaklaş ve mantığını kullan. Minho'ya söylersen hiçbir şey demez, ilgilenmez ve aldırmamı ister. Annem ve babam asla öğrenmeyecek, onlara söylemeden bu çocuğu...aldırmalıyım. Başka çarem yok.
...
Minho'nun Ağzından...
Erica ne yapıyordur acaba? Beni hala seviyor mudur? Ne saçmalıyorum ben? Ona yaptığım ve söylediğim onca şeyden sonra, tabikide benden nefret ediyordur.
Keşke babama uymasaydım, keşke babama bir yalan söyleyip, Erica'nın bana olan aşkına karşılık verebilseydim. Hayatım boyunca babamdan doğru düzgün bir ilgi bile görmemişken, o bana bir haftada görmek istediğim her şeyi verdi. Annem zaten öldü.
Yaptıklarımdan o kadar pişmanım ki, hatalarımı düzeltmenin keşke bir yolu olsaydı. Ama artık yapacak bir şey yok, şaka bir yana. Erica'nın bir haftada bana gösterdiği sevgiden, ve onu son aylarda düşünmekten ona aşık oldum.
...
Seungmin
-Kız kardeşimi özledimFelix
-BendeJisung
-O olmadan burası ne kadar da sessiz, hep güldürürdü biziHyunjin
-Şimdi gülsek bile, pekte içten olmuyorFelix
-Erica geri döner mi sisce?Seungmin
-Annesi babası Koreli, elbette memleketlerine döner benceJisung
-UmarımHyunjin
-Bende geri dönmesini çok istiyorum...
Testi tuvalette bırakmayıp tuvaletten çıktım. Sevdiğim çocuğun şu an bebeğini taşıyorum, daha doğrusu sevdiğimi zannettiğim.
Testi kendi odamdaki çöpe kırıp attım, ve üstünü başka çöplerle kapattım. Kapı zili ile irkilmiştim, odamdan çıkıp. Çıkış kapısının yanına geldim, kapının deliğinden baktığımda annemi gördüm. Kapıyı açtım.
Annem
-Selam kızım, elimdekileri alır mısın?Annemin elindekileri aldım, annem içeri girdiğinde kapıyı kapattım.
Annem
-Erica, canım baban gelene kadar yemek işlerinde bana yardım etmelisinErica
-Tabi...tabi, olur, ederimAnnem
-Sen iyi misin? Suratın asılmıştaErica
-Hayır yok bir şey, iyiyim anneAnnem
-Dışarıdaki işini hallettin mi? Ne işin vardı?Erica
-Hallettim, bir iki kırtasiye malzemesi, anlarsın yia anne07.05.2020
DEVAM EDECEK...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stray Kids:"Ucunda Ölüm Var"✅
Fanfiction"Bu kitap aşkını yaşayamamış, aldatılmış ve kullanılmış bütün aşıklara ithaf edilmiştir" "Erica iki yıllık platonik aşığından, iki yıl sonra çok samimi olduğunu düşündüğü bir çıkma teklifi aldı ve kabul etti. Fakat çıktığının sahne aşkının ardında ç...