Hafif gözlerimi açarken, tuvaletin kapısının yumruklandığını duyabiliyordum. Etrafta çok da yoğun olmasa bile, hafif yoğun bir kan kosusu vardı. Klozete baktım ve içinin kan dolu olduğunu gördüm, regl dönemime daha çok vardı. Bunu hatırladığımda bebeğin düştüğünü anlamıştım.
Annem
-Erica içerde misin?Babam
-Kızım korkutma bizi ne oluyor?Erica
-E e e evet içindeyim?Babam
-Şükürler olsun, korkutttun biziAnnem
-Çabuk çık EricaTuvaletten Çıktığımda...
(Oraları ben anlatana kadar, hikaye çok uzar. Anladınız siz zaten tuvaletten çıkarken ne yaptığını)
(13.bölümün sonundan buraya kadar hikâyeyi tuvalette yazdım. :") durum çıkam)
(Hah nerde kalmıştık)
Annem
-Kızım ne kadar süredir içerdesin?Erica
-Bayıldım galiba, gece tuvalete gittim sonra gözüm karardı. Başımı duvara yasladım gerisini hatırlamıyorumBabam
-Iyi değilsindir sen hadi doktora gidelimAnnem
-Yok yok baban doğru söylüyor, hadi gidelimErica
-Hayır saçmalamayın, gitmeyeceğim açım ben. Yemek yiyeceğimAnnem
-Ama-Babam
-Tamam zorlama kızı, hadi yemek yiyelimNedense babam bize güler yüzlü bir şekilde, kendi elleriyle kahvaltı hazırladı. Annem ve benim hiçbir şey yapmamıza izin vermedi. Babam işini bitirdiğinde masaya oturmamızı istedi, annem ve bende oturduk.
Erica
-Baba senin bu kadar mutlu olmana sebep olan şey ne?Babam
-O kadar fark ediliyor mu?Annem
-EvetBabam
-Okulun bittiğinde evimize geri dönebiliriz EricaErica
-NE?!Annem
-Bu çok güzel bir haberBabam
-Sen neden şaşırdın Erica?Erica
-Ben...aslında burayı çok sevmiştim, pek gitmek istemiyorumBabam
-Neden?Erica
-Burda sevdiğim bir arkadaşım ve sevdiğim bir yer varAnnem
-Aşık mı oldun?Erica
-Hayır, kız arkadaşım KaterinaBabam
-Senin adına üzgünüm Erica, ama onunla vedalaşman gerekErica
-AnlıyorumYemekten sonra Katerina'ya babamın bana anlattığını anlattım, çok üzüldü. Beni çok seviyordu, çünkü ona gösterdiğim sevgiden ötürü bana alışmıştı. Ailesi yüzünden de beni onu tek seven kişi olarak ilan etmişti, ama oda haklıydı ailesini eğer onun hayalllerine saygı duymuyorsa. Bu ailesinin Katerina'yı pekde sevdiğini göstermez.
Erica
-Tamam üzülme üç ay daha birbirimizi göreceğizKaterina
-Üç ay çok azErica
-Ben arada gelirim yanınaKaterina
-Ailen senin Rusya'ya gelmene izin verir mi?Erica
-Verir merak etmeKaterina
-Olsun yinede bu gece ağlicamErica
-Lütfen üzülme...
(BEŞ KARDEŞ) (HEJFS)
Seungmin
-Ne bayıldın mı?Felix
-Birde anlatmıyorHyunjin
-Israr etmesek anlatmayacaktı.Erica
-Ama ne yapayım kafanıza takacaksınızJisung
-Takarız tabi, abiyiz biz abi ABİ!Hyunjin
-Sakin ol Jisung, Sol tarfından kalktın herhalde yataktanJisung
-Yooo kalkmadım, yataktayım, uzanıyorumFelix
-O zaman sol tarafına dönüksün şu anJisung
-Dur bakayımJisung
-Evet öyleyimJisung
-Heh şu an sağ tarafıma döndümSeungmin
-İyi ettinErica
-çocuklar size bir iyi hanerim varFelix
-Nedir o?Erica
-Babam okulum bittiği zaman, Güney Koreye geri döneceğimizi söylediFelix
-EVEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETSeungmin
-Sesli çığlık attım galiba, annem kızdıHyunjin
-Odamda zafer dansı ediyorum şu anJisung
-Bende yatakta dans ediyorumJisung
-Ama yataktan düştümHyunjjn
-EHEHEH bu komikFelix
-Neyse dön bakalımErica
-Ne sevindiniz yia, bu kadar mutlu olacağınızı bilseydim, önceden söylerdim...
Minho'nun Ağzından:
Yine yıldıZlı bir gecede odamın balkonundan bakan ben, ve yine yalnız bir Minho. Neden herkesin babası iyi iken, benimki bu kadar hırslı? Çocuğunu önemsemeyen, kötü bir baba diye düşünüyorum. Keşke annem yaşasaydı, belki o beni sevgi ile büyütürdü.
Ama malesef, geçmişi hiç birimiz düzeltemiyoruz. Ve hepimiz hatalar yapıyoruz, hepimiz bize verilen sevgileri görmezden geliyoruz. İşte bu yüzden, geleneğimizin güzel olabilmesi için ancak geçmişimizin güzel olması gerekir.
12.05.2020
DEVAM EDECEK...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stray Kids:"Ucunda Ölüm Var"✅
Fanfiction"Bu kitap aşkını yaşayamamış, aldatılmış ve kullanılmış bütün aşıklara ithaf edilmiştir" "Erica iki yıllık platonik aşığından, iki yıl sonra çok samimi olduğunu düşündüğü bir çıkma teklifi aldı ve kabul etti. Fakat çıktığının sahne aşkının ardında ç...