Forgotten Feelings || REDNAVEI

17.

'Een 3.2?!' Een harde klap met haar platte handpalm op de tafel volgt, en ik weet zeker dat die voor mijn gezicht bedoelt was.

'Sorry mam, dat wijf haat me gewoon.' Zucht ik, mijn armen over elkaar geslagen.

'Onzin. Chris is haar lievelings leerling.' Mijn moeder zet haar handen in haar zij. 'Je moet echt beter je best gaan doen.'

'Ik weet het...' mompel ik.

'Misschien kun je wel bijles krijgen van iemand.' Stelt ze voor. Ze kalmeert een beetje en gaat zitten.

Als ze nu Rory gaat zeggen, ben ik dood.

'Ik zoek wel iemand.' Zeg ik daarom snel en ik wil weer op staan om weg te lopen maar haar stem houdt me tegen.

'Zitten blijven, Alaina heeft haar thee nog niet op.'

Ik kijk naast me en zie Alaina, maar ook Chris, me grinnikend aan kijken.

Ik geef ze allebei een schop onder de tafel door.

'Au.' Mompelen ze allebei.

Aanstellers.

Plots klinkt er een luid gerinkel, staat mijn moeder op en loopt ze richting de huistelefoon, waarna ze deze op neemt en luid en vrolijk begint te praten.

'Een nieuwe lowscore, Otje?' Mijn broer kijkt me met een brede grijns aan. Echt, waarom worden ze zo vrolijk als ik faal?

'Het kwam omdat jouw bff hier gister was en ik dus geen tijd had om serieus aan mijn huiswerk te zitten.' Brom ik verwijtend.

'Was je zo erg afgeleid door hem? Zie je wel dat je hem leuk vind.' Alaina begint te lachen en zonder dat mijn moeder iets door heeft loopt ze met haar stinkende maar koud geworden thee naar het aanrecht waar ze alles door de gootsteen giet.

'Waarom denkt iedereen dat ik verliefd ben op Rory? Echt dat slaat nergens op, ik heb een bloedhekel aan dat kind.' Snauw ik. 'En hij haat mij ook.'

'Je kunt er toch wel eerlijk met ons over praten?' Chris kijkt me aandachtig aan en laat zijn hoofd op zijn arm leunen.

'Waarover? Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik Rory aantrekkelijk vind en verliefd ben?!' Zeg ik, iets kwader dan voorheen.

Chris en Alaina's mond valt open maar ik zie niet in wat er is gebeurd.

'Wat?!' Snauw ik.

'Je zei: " Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik Rory aantrekkelijk vind én verliefd ben?" '. Zegt Alaina met een grote glimlach op haar mond.

'Nietes!' Gil ik uit. 'Ik zei: "Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik Rory niet aantrekkelijk vind en niet verliefd ben."'

Chris en Al schudden hun hoofd, wat me nog bozer maakt. Ik weet zelf toch wel wat ik gezegd heb!

'Niet.' Zegt Chris kalm.

'Wel.' Zeg ik daarop weer. 'Ik vind Rory NIET aantrekkelijk en ben NIET verliefd.'

'En wat moet hij doen om alles naar "wel" te veranderen?' Geïnteresseerd kijkt Al me aan en trekt ze een wenkbrauw op.

'Gaat je niets aan.' Brom ik.

'Zeg!' Beveelt ze.

Ik schud mijn hoofd en sta op om weg te lopen, maar mijn broer en zusje komen op me afgesprint en duwen me tegen de muur.

'What the fuck, laat me los!' Schreeuw ik, waarna ik een boze blik van mijn moeder ontvang, die er blijkbaar niets om geeft dat ik hier word gemarteld.

'Zeg het, of ik knip je haar er af.' Alaina rent terug naar het aanrecht en grist een schaar uit de la.

'Psychopaat!' Gil ik uit. 'Mam! Ze gaan mijn haar er af knippen! Mam!' Gil ik naar haar, maar ze loopt met de huistelefoon nog in haar hand weg en trekt de deur hard achter zich dicht.

Terwijl Chris mijn lichaam nog steeds tegen de muur duwt, trekt Al de paardenstaart uit mijn haar.

'Jullie kunnen echt in een horrorfilm.' Zucht ik, waarna ik diep adem haal om goed boos te kunnen worden.

'Jullie laten mij nu godverdomme weggaan anders knip ik ook jullie haar en oren er af!'

De blikken van Chris en Alaina blijven me neutraal aanstaren en als antwoord knipt Alaina een pluk in het midden af waardoor deze erg lelijk langs mijn gezicht hangt.

Mijn ogen worden groot. Mijn mond valt open. Mijn hart klopt in mijn keel en mijn stembanden staan aan gespannen.

Een harde gil komt uit mijn mond en eigenlijk kan ik ook wel huilen.

'Jullie vieze klootzakken! Echt ik haat jullie!' Ik probeer mezelf nogmaals los te wurmen om huilend naar mijn kamer te kunnen rennen en hopen dat mijn kussen slaan werkt, maar sta nog steeds tegen de muur aan.

'Zeg, of ik knip een pony.' Alaina begint plukken dreigend voor mijn gezicht te hangen.

'Zeg wat?!' Vraag ik kwaad.

'Wat moet Rory veranderen om je wel verliefd te laten worden?' Vraagt Chris geïrriteerd.

'Dat gaat jullie niets aan! Stelletje psychopaten!'

Nog een ook dwarrelt richting de grond als Alaina haar schaar er in zet.

'Hij moet aardiger tegen me doen, geen domme en stomme stunten uithalen en goed met me kunnen praten.' Brom ik.

'Maar hij had je toen toch al geholpen met mam, toen je nog dat bloesje aan had?' Alaina fronst haar wenkbrauwen en kijkt Chris vragend aan.

'Inderdaad, dat was aardig!' Uit verbazing verslapt Chris zijn greep en grijp ik mijn kans. Ik ren weg, sprint de trap op en sluit mezelf op in de badkamer waar ik hard begin te gillen.

Ik ben boos. Zo niet normaal boos.

Weet je wat?! Ik peer 'm gewoon. Ik ben klaar met hun. Echt stik lekker in mama's tofu, ik eet het niet meer.

Ik werp een blik in de spiegel en wordt nog kwader. Ik zie er niet uit.

Twee lelijke plukken hangen schuin afgeknipt langs mijn gezicht en matchen totaal niet met de rest van mijn haar.

Ik besluit richting mijn kamer te lopen en maak daar voor mijn spiegel een staart in mijn haar.

De twee plukken vallen er buiten maar ik laat het voor nu.

Onder mijn bed haal ik een oude rugtas vandaan. Ik had echt een grote in de eerste, alsof van de kantine naar mijn kluisje een wereld reis zou zijn, maar nu komt het van pas.

Ik rits de rits open en klop de stofjes, papiertjes en troepjes die er in zitten uit op Alaina's kussen, waarna ik uit mijn kas alle benodigde kleding voor misschien een week pak.

Ik ga wel in het bos wonen of zo, maar voor nu ga ik weg.