RECKLESS: TAINTING HER INNOCENCE

Reckless 16

Third Person's POV

Hindi maiwasan ni Samantha na manginig sa takot. She knows nothing about him. But she can sense he's dangerous. Extremely dangerous.

He pulled her arm. It was so painful but he didn't seem to notice how hard he pressed the poor girl's arm. Alam niya na mag iiwan ito ng mga pasa kinabukasan.

"Please... Bitawan mo ko! Nasasaktan ako." Pagmamakaawa pa niya rito.

"Masakit ba Alaine? Kulang pa yan sa lahat ng sakit na dinanas ko." Gigil na sabi ng huli na ibinulong pa sa kanyang tenga.

He throw her on the bed. Pero hindi ang mismong malambot na kama ang sumalo sa kanya kundi ang bakal na gilid nito. Napaigik siya. Napadaing siya sa sakit na dulot nun. Halos hindi siya makahinga.

"Get up bitch!" Sabi naman ng huli sabay hawak sa buhok niya. She was begging him to stop but he was deaf.

Buong pwersa nitong hinubad sa kanya ang suot na damit. She did not let him. She slapped him hard. And she knows it stings. Pero hindi iyon ininda ng lalaki. Bagkus ay sinampal pa siya nito sa magkabilang pisngi.

Halos hindi na niya maaninag ang kaharap. Animo nagdilim ang kanyang paningin sa lakas ng sampal na yun. He kissed her hard on the lips.

Isang mapagparusang halik. Dumugo na nga ang kanyang labi sa ginawa nito. Pero wala siyang magawa kundi ang umiyak.

Pero mas napaiyak siya ng hindi inaasahang ipasok ng lalaki ang ari nito sa kaya. Ibinaon niya iyon sa kaibuturan niya. He pumped so hard. No foreplay done. 

Napadaing siya sa sakit na kanyang nadama. She shut her eyes close. Wala na siyang lakas para manlaban pa. Hindi niya alam kung ano ang naging kasalanan niya at naging ganon ang kinahinatnan ng lahat.

"Please... Maawa ka sakin. Masakit.. huhuhuhu".

"Wala. Akong. Pakealam. Hanggat nandito ka sa pamamahay ko, wala kang karapatang magreklamo."

Hindi na niya mapigilan ang kanyang daing ng mabilis itong naglabas masok sa kaselanan niya

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Samantha's POV

Masakit ang pinaggagagawa niya sakin. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. I hate you Wolfgang. Sisiguraduhin kong magbabayad ka sa ginawa mo sa akin.

But I am helpless now. I can't change the fact that he has a domineering power over me. At wala akong magawa kundi ang umiyak. I didn't face him. Ang hayop! Pagbabayaran mo ang lahat ng pagpapasakit sakin. Sisiguraduhin ko yan.

Pagkatapos niya akong parusahan, ibinalik niya ako sa aking silid. Ang impyerno ko dito sa pamamahay na to. He make sure that it was locked. May mga nagbabantay rin sakin mula sa labas. Wala pa dito ang mga katulong.

Hindi ako mapakali. Tama na ang sakit na dinanas ko. I need to do something. Tanga nalang ako kung piliin kong manatili sa lugar na to.

But everytime I look out from the window, masyadong mahal ko pa ang buhay ko para magpakamatay sa pagtalon ng higit pa sa isang daang talampakan.

Bright idea Alaine. Nakakita ako ng gunting. Sinimulan ko ang paggupit ng mga gown dito sa loob. Ibinuhol ko ang mga yun para gawing tali. Bababa ako.

Just a few feet below the ground nalang ang kulang. Hindi na siguro ako mamamatay doon. Dali dali akong nagtali sa sarili at itinali ang dulo naman sa higaan. Tsaran!!

Napadaing ako ng bumagsak ang aking katawan. But I know nothing than run. Sa tagal kong pinagplanuhan to, ngayon pa ba ako susuko?

I was in the border. Tanaw ko na ang malawak na karagatan ng tumunog ang malakas na alarm. Paktay na! Alam na nila na tumakas ako.

Men are shouting! I know marami sila. They are everywhere. I need to hide. I need to...

Pero may nabangga ako sa kakaatras ko.

"Hindi mo ako matatakasan"

Tapos bigla niya akong binuhat na parang sako.

"Let me go! Hayop ka! Pagbabayaran mo ang lahat ng pananakit mo sa akin!" Pagpupumiglas ko mula asa pagkakahawak niya.

"Try me darling". May panghahamong sabi nito.

I punched him in his chest. Pero hindi ito nagpatinag. Akala ko makakalaya na ako. Akala ko makakalayo na ako sa impyernong to. Akala ko mababalik na sa normal ang buhay ko. Akala ko lang pala ang lahat.

After all the attempts na ginawa ko. Wala na talaga akong kawala sa impyernong to. Tila nawalan ako ng lakas na magpumiglas. My body went limp. At nagpaubaya ako sa kanya.

Bahala na siya kung ano ang balak niya sakin. Sapagkat ako, sumuko na. Sinukuan ko na ang sarili ko. If ever man na nakalayo ako, wala namang dumaraan na sasakyang pandagat dito. Mamamatay at mamamatay parin ako.

Curse fate for making my life a living hell. Ipinikit ko ang aking mga mata kasabay ng pagkahulog ng mga butil ng aking luha. If ever I can make it here alive, wala naring kwenta ang buhay ko. No one will accept a tainted woman.

And the choice I have is to die. Which he don't permit. Dahil sisiguraduhin niyang buhay na buhay ako para magdusa. Para pagbayaran ko daw ang kasalanan tatlong taon na ang nakaraan.

Pagbayaran ang kasalang hindi ko naman ginawa at wala akong kaalam alam. At ang kasalang maging ako man ay nawalan.

Three years ago. My dad and mom was going to a certain meeting. Gusto ko sanang sumama pero may exam pa ako kinabukasan kaya naman ay nanatili ako sa bahay. Umuulan nung mga panahong yun.

Bago sila umalis, nakatanggap sila ng tawag. Hindi ko alam kung ano yun pero kinabahan ako.

"Anak, hindi ko alam kung anong oras pa kami makakabalik ng mommy mo. But please do take care of yourself. Alagaan mo ang sarili mo habang wala kami. Tapos yung secret room na nakakabit sa kwarto mo...

Diba sabi mo noon na gusto mong puntahan yun? I give you the permission to do it. But not now. In due time, malalaman mo rin kung bakit hindi ko muna yun pinabubuksan sayo. I want you to be safe my princess.

Alalahanin mo na lahat ng ginagawa namin ng mom mo ay para din lang sayo. At kung dumating na ang oras na yun. Sana mapatawad mo kami sa paglilihim sayo." Mahabang sabi ni daddy.

"Ano bang sinasabi mo jan dad? May pasecrect secret pa kayong nalalaman ni mom."

"Basta baby, makinig ka sa amin. Mag iingat ka palagi. Yung kwintas na binigay ko sayo nung debut mo... Wag mong wawalain yun at magagamit mo yun sa susunod na panahon." Sabi naman sa akin ni mom sabay halik sa pisngi ko.

What do they mean? Mom. Dad. Naguguluhan na ako. Hindi ko parin naman ginagalaw ang secret room. Pero ano ba talaga ang sekreto doon?