----------<3----------
"Ok na ba mga gamit mo?" Tanong ni Monique. "Oo, ok na"
Papunta na kami sa sasakyan at sabay sabay kaming uuwi.
"Ok ka lang?"
"Huh?"
"Kanina ka pa wala sa sarili"
"Ako?"
"Ay hindi ako"
(–_–)
Sumakay na kami at umuwi para mag-ayos ng gamit.
----------<3----------
"Wala na bang nalimutan?" Tanong ni Lawrence. "Nothing" sabay sabay namin sinabi bilang sagot.
Pumasok na kami sa airport at nagcheck-in na kami.
"First class ba?" Tanong ni Lawrence. Tumango ako bilang sagot.
"Gusto ko ng jabiiii" sabi ko kay Minjun. "Ok, guys we'll just go to jollibee. How bout' you guys?" Tanong ni Minjun sa kanilang dalawa. "We'll go with you, you know" sabi ni Monique.
Yakap yakap ako ni Minjun habang naglalakad.
"Talagang maglalakad lang kayo mag-kayakap pa" sabi ni Monique. "Bakit ba edi yakapin mo si Lawrence" sabi ko sa kanya.
"Yuck" sabay nilang sinabi.
Pa yuck-yuck pa eh crush nyo naman ang isa't isa.
Bumili kami at pumunta sa VIP lounge. Kumain lang ako ng kumain.
-----------<3-----------
"Ano ba? Ang gulo nyo" mahina kong sinabi kay Lawrence at Monique dahil ang gulo nila. "Eto kasi" tinuro ni Monique si Lawrence. "Anong ako? Ikaw kaya" kontra naman ni Lawrence kay Monique. At nag-away naman sila parang bata. "Matulog nalang kayo" sabi ko sa kanila.
Sa wakas natahimik na silang dalawa. Ipinikit ko ang aking mga mata at patulog na nang.
"Akin nga sabi toh eh" narinig ko si Monique. "Bakit kinukuha ko ba?" Narinig ko rin si Lawrence.
Argh! Kailan ba sila titigil mag-away? Nakaka-irita na!
Sinuot ko nalang yung earphones ko para naman di ko na sila marinig. Hmm...anong kanta kaya?
(Bahala na kayo ano gusto nyo...what's your fav. Song?)
Di ko na sila naririnig. Pinikit ko na yung mga mata ko at nakatulog na.
Vanessa! Vanessa! Vanessa!
I love you
Please always remember that.
You'll be mine...
Someday...
Just wait.
(O_O)
What was that?
"You ok?" Tanong ni Minjun. Tumango ako bilang sagot sa kanya.
Sino iyon? Bakit parang hindi ko sya mabosesan? Parang hindi ko pa sya nakikilala.
Tumingin ako sa pwesto nina Lawrence at Monique para makita na tulog na sila.
"Go back to sleep we still have 2 hours to go" sabi ni Minjun sakin. Tumango ulit ako sa kanya.
Bakit hindi ako makapag-salita? Bakit ayaw lumabas ng mga salita sa aking bibig. Anong meron? Bakit patang gulat na gulat ako?
Natulog nalang ako ulet para hindi ko na ito isip pa.
----------<3---------
"FINALLY" sigaw ni Monique. Iniintay na namin yung driver ko para sunduin kami.
Wala naman tao sa bahay namin dito kaya dun nalang kami tutulog.
Maya-maya naman dumating na yung driver namin at sumakay na kami.
Nakatulog ulet kaming dalawa ni Monique sa sasakyan.
-----------<3----------
Umupo kami sa sofa at feeling namin ang sakit ng katawan namin.
"Gugutom na kooo" sabi ni Lawrence. "Nag-luluto na ata sila...intayin mo nalang" sagot ni Monique.
"Hindi kayo mag-aaway?" Tanong ko sa kanilang dalawa. "Hindi, tinatamad kami" sagot nila sakin.
"Excuse me, the food is ready" sabi nung maid. "Yes!" Tumalon sa tuwa si Lawrence at tumakbo sa dining room.
"Feeling bata" umirap si Monique dahil kay Lawrence.
Pag-dating naman namin sa dining table, umupo na ko sa dulo ng table habang si Minjun naman sa tabi ko.
"AKO NGA DITO!"
"AKO KASE BABAE AKO!"
"WALANG BA-BABAE SAKIN PAG GUTOM"
At eto nanaman nag-aaway nanaman yung dalawa dahil lamang sa uupuan.
"Guys, we still have like 10 more chairs to sit on" sabi ni Minjun.
"Mas malapit toh sa pagkain kaya dito ako" sabi ni Lawrence
"Mag bato bato pick nalang kayo" sabi ko sa kanilang dalawa.
"Bato bato pick" biglang sigaw ni Monique.
✊🏻|✌🏻
"Panalo ako 😝" sigaw ni Lawrence habang si Monique naman pumunta na sa isa pang upuan.
----------<3----------
Umakyat na kami at sabi ko kahit saan na kwarto pede sila matulog.
Pumasok ako sa kwarto ko at nilagay yung luggage ko sa ibabaw ng kama ko.
"ANO BAAAAA!?" sigaw ni Monique. "AKO NGA DITO. NAUNA AKO DUMATING KESA SAYO" dag-dag pa nya habang sumigaw padin.
Kailan ba sila matatapos mag-away? wala nalang silang ginawa kung hindi mag-away. Kanina pa sila sa airport palang nag-aaway na. Kailan ba sila titigil? Argh!
Una yung pag-pila kanina. Pangalawa yung sa eroplano. Pangatlo yung upuan kanina tas ngayon kwarto naman.
Di ko nalang sila pinansin at inayos na yung iba kong gamit. Ma-unti lang dala ko dahil meron naman ako mga damit dito.
Naglinis na ko ng katawan at matutulog na.
"LAWRENCE, NASAAN YUNG CELLPHONE KO ILABAS MO NA!"
ARGH! KAILAN BA SILA MATATAPOS NG KAKA-AWAY
BINABASA MO ANG
365 DAYS
Teen Fiction365 days (Where all the dream starts) Hanggang 365 days lang ba 'di ba pwede dagdagan natin ang mga araw na magkasama tayo kahit isa pang 365 days. Ang tatlong daan at animnapu't limang araw kumakatumbas ng isang taon, labing dalawang buwan yan ang...
