Vanessa's pov
Pagkagaling namin sa garden agad naman kaming sumakay sa sasakyan at pumunta sa mall.
"Ah, nakita mo ba kanina si Laurene?" Tanong ko kay Lawrence. "Hindi, bakit?". "Parang nakita ko kase kasama niya si Colten, si Laurene nandun talaga, pero parang si Colten yung kasama niya kanina."
"Baka naman nagkamali ka lang, impossible"
Sumandal na ko at tumingin sa harapan.
Hindi ako nagkakamali na siya iyon.
"Baba nandito na tayo" sabi ni Lawrence. "Attitude" sabi ko sabay inirapan ko siya. "Ah ako attitude pano ka pa?"
"Mabait"
"Luh, asa ka"
Pumasok na kami sa loob ng mall at pumasok ako sa loob ng LV store habang si Lawrence naman pumunta sa store na gusto niya puntahan.
Nandito lang naman ako kase gusto ko bilhan ng regalo si Lawrence bago ako umalis pati na rin sila Monique.
Tumingin ako sa loob at nakita ko yung handbag na LV at meron siyang kulay pink na handle.
"Ma'am do you need something? Are you looking for new designs we have?" A saleslady asked me. "Ah, yes, this one" I said showing her the bag that I was holding. "Good choice Ma'am that one cost 82,424.50 pesos and that is one of our newly delievered bags"
"I'll get 3 of this"
"Right this way Ma'am"
"Wait!"
"Where are the shoes for boys?"
"Follow me, Ma'am"
"This one cost 77,576.00 pesos" she said showing me a classic LV shoes. "And this one cost 92,121.50 pesos" she said showing me another shoes. "I'll get both, the classic one is size 10 and the other one is size 11".
"Please take a sit, Ma'am and I'll get your items" she said and walk away.
Minutes later she came back with 5 orange boxes. "Please follow me to the counter, Ma'am" I stood up and went to the counter.
"Do you have gift wrappers here? And do you somehow wrap gifts?"
"Yes, Ma'am, which gift wrapper do you like?" I picked 4 different wrappers. Pagkatapos nilang balutin ay nilagay na nila ito sa paper bag ng LV.
"Thay would be 418,971 pesos" I handes them my black card and I picked the bags up. "Thank you, come again" I then left and went to find Lawrence. Nakita ko siya sa mga sapatos na naman at pinuntahan siya.
"Ano yan? Ang dami mo na namang binili" sabj niya habang tinuturo yung mga bags na hawak ko. "Bakit ba?" Umupo ako sa upuan dahil ang bibigat ng dala ko.
Tumitingin siya sa mga sapatos at may dalawa siyang nakita. "Anong mas maganda?" Tanong niya sa akin. "Kunin mo nalang pareho pinapahirapan mo pa sarili mo"
"Alam mo, maalam kase ako magtipid kahit may pera at hindi naman kami kasing yaman niyo" sabi niya sa akin at umupo sa tabi ko. "Tinatawag mo ba kong di marunong humawak ng pera?" Sabi ko habang tinuturo yung sarili ko.
"Umm, parang ganun na nga" inirapan ko nalang siya sa at sinabi. "Ano ba mas mahal 'jan?"
"Eto" sabi niya habang pinapakita yung isang sapatos na hawak niya. "Edi yung isa yung kunin mo" sabi ko. Pumunta siya sa counter at humingi ng size niya at ibinalik naman yung hawak niyang sapatos.
"Miss? Can you get me a size 10 of that shoes" sabi ko habang hawak ko yung sapatos na gusto niya. "Una ka na sa labas ng store kase bibili ko lang ng shoes yung pinsan ko sa Canada" tumango siya at inintay yung sapatos niya. "Here you go miss"
"Can you hold it for one second kase baka malaman niya na binili ko yung gusto niyang sapatos"
"Sure miss"
Inintay namin na lumabas siya at sabay kong binayaran yung sapatos. Binigay ko yung black card ko at initbit na yung sapatos. Syempre nasa loob ng box tas yung box nasa loob ng paper bag.
Hinanap na namin sila Mommy at nakita silang nasa isang restaurant dahil dinner na.
"Lawrence, lagay muna natin 'to sa sasakyan" sabi ko at nauna na ko sa sasakyan habang kasunid ko naman siya.
Bukas na 'ko aalis. Ayaw ko man, pero kailangan ko ng pahinga.
Paalam muna sa inyo, babalik ako sandali lang ako dun.
BINABASA MO ANG
365 DAYS
Teen Fiction365 days (Where all the dream starts) Hanggang 365 days lang ba 'di ba pwede dagdagan natin ang mga araw na magkasama tayo kahit isa pang 365 days. Ang tatlong daan at animnapu't limang araw kumakatumbas ng isang taon, labing dalawang buwan yan ang...
