365 DAYS

Chapter 52🌟

The doors opened like I wanted to how my wedding would be. Two birds were released and the bride came in.

The bride started walking and when she was infront of me I realize that she is MY EX BESTFRIEND.

Is this why they don't want to tell me who the bride is?

I hate her, I'll never forgive her.

I wasn't giving her a good look and Lawrence notice it.

"Hey? are you alright?"

"Hm? yea"

"We can leave if you want"

"No, I'm not here for her...I'm here for someone I loved"

"Ok"

She saw me and she was shocked which made her stop walking for couple seconds.

The wedding continued and the part I was scared of...

THE KISSING PART!

"You may now kiss the bride"

You may now kiss the bride

You may now kiss the bride

You may now kiss the bride

You may now kiss the bride

Nagpaulit-ulit sa isip ko ang narinig ko.

Unti-unting lumapit ang mga mukha nila at sa mga oras na yun bumigat ang dibdib ko at gusto muli tumulo ng mga luha ko.

"Ok ka lang? Uy! Ok ka lang?"

Tanong ni Lawrence sa'kin at sabay pinunasan ang mga tumutulo kong luha.

"Sabihin mo lang pag gusto mo na umuwi"

Natapos na yung kasal at nagpicture na sila. Tinawag kami ni Miniun at pumunta kami sa harapan.

Kay Minjun ako tumabi noh hinding-hindi ako tatabi sa ahas na yun.

Naramdaman ko na hinawakan ni Minjun ang bewang ko at binitawan ang kamay ni Meg.

Sigurado akong sasabog na yung babaeng yun.

"Ok family!" Sigaw nung photographer.

Paalis na ko ng pigilan ako ni Minjun.

"Stay"

"Huh? Ang sabi family, hindi naman ako part ng family nyo eh"

"You can stay, dear"

"Po?"

"You can stay for the family picture...we're sorry, but you can stay for the family picture 'cause you are part of the family" sabi ng mommy ni Minjun.

Stay-stay pa eh dapat kasal namin toh, family pa kayo jan part daw ng family eh kung part ako ng family nyo ayoko sa bride, duh.

Pagkatapos ng so called 'family picture' na naka-sama ako paalis na ako nang...

"Vanessa!" Tinawag ako ni meg.

"Bakit?"

"Dalhin mo naman tong sapatos ko"

"At bakit ko gagawin yun?"

"Wala ng tao dito eh masyadong mataas yunt heels ko tas mahaba pa yuny gown ko kaya kailangan ko hawakan"

"Oh ba't ko dadalhin sapatos mo?"

"Kase wala kang dala"

"Um, akin na yung bulaklak"

Ibinigay nya sa'kin ng walang ka malay-malay sa gagawin ko.

"Ang ganda naman ng bulaklak mo..."

"Uh, thank you?"

"Pede pang patay"

"Ayoko makipag-away sa'yo ngayon kaya tulungan mo 'ko dito"

"May dala kase ako eh kaya bye"

Naglakad na ko dala yung bouquet n'ya.

Napansin ko rin na nasa gitna pala si Minjun.

"Minjun!"

"Vanessa!"

"Pede mo ba ko alalayan? Ang sakit na ng paa ko eh medyo mataas yung heels ko" nilakasan ko ang pagsabi para marinig ni Meg.

Inoffer naman ni Minjun ang braso n'ya para alalayan ako.

At ayun naglakad na kami palabas.

"VANESSA! ANG SAMA TALAGA NG UGALI MO! WALA KANG KWENTANG KAIBIGAN! BUMALIK KAYO DITO! TANGINA N'YO!"

"Hindi kita kaibigan!"

Titingin sana si Minjun at titigil para balikan si Meg ng nilagay ko yung bouquet sa tabi ng muka n'ya at pinigilan tumingin at huminto.

"Hayaan mo na yun nagiinarte lang yun, malaki na s'ya kaya na n'ya sarili n'ya"

Hinatid ako ni Minjun kanila Lawrence sa second floor para sa reception.

Umupo ako sa upuan ko at ibinaba ang bouquet ni Meg sa lamesa.

"Saan naman galing yan?" Tanong ni Monique.

"Secret"

"Ba't ka hinatid ni Minjun dito?" Tanong naman ni Colten.

"Secret din"

"Ang tagal naman nung bride nagugutom na 'ko" reklamo ni Lawrence.

"Tungkol dun medyo matatagalan yung bride"

"Huh?"

"Basta tago n'yo nalang yung bouquet"

Sampung minuto na ang lumilipas at wala parin yung bride.

Nagtataka na ang lahat.

"Vanessa, asan ba kase si Meg?" Tanong ni Laurene.

"Iniwan n'yong lahat sa baba"

"Ano?!" Sabay-sabay nilang sinabi.

"Dear, have you seen Meg?" Tanong sa'kin ng Mommy ni Minjun.

"I last saw her downstairs at the wedding room"

"Wait, she's still there?"

"I don't really know"

Napansin ko na bumaba sila at naiwan si Minjun sa harap naglalaro lang ng cellphone n'ya walang pake.

10 mins later...

"VANESSAAA!"

....