Meron nagbukas ng pinto at napatingin ako.
"Shit" bulong ko sa sarili ko.
Ano ginagawa nya dito?
"Oh, Hi! Vanessa...did you miss me?"
"Oh, Hi! Laurene"
Lumapit si Laurene sa pwesto namin at tumuon sa lamesa.
"Kala ko ba.." tinuro nya yung pintuan "no pets allowed".
"Um, excuse me? Are snakes allowed to eat here?" Tinanong ko yung waiter. "No, Ma'am" sagot nung waiter sakin.
"Aw, too bad, you can't eat here Laurene"
"Dogs are also not allowed"
"Then what is a bitch doing here? And talking to me?" Sabi ko sa kanya.
"Junki, Minjun, a dog keeps barking" .
"Argh!" Ayun nag walk-out siya.
Tahol ng tahol kakaines.
----------<3----------
"Are you sleepy?" Tanong ni Minjun sakin.
Ngayon magkayakap kami habang si Monique at Lawrence naman nakatulog na. Si Monique sa kwarto natulog habang si Lawrence naman sa sofa nakatulog.
Anong ginagawa ni Laurene dito? Sinusundan ba nya kami? Di namab nya alam tong bahay na toh kaya ok lang kami dito.
Di ako sumagot kay Minjun dahil sa kakaisip.
Nalatulog na ako at naramdaman ko na binuhat na ko ni Minjun at hiniga ako sa higaan ko.
Naramdaman ko rin na hinalikan nya ang noo ko at paalis na.
"Dito ka na matulog, please?" Hawak ko ang kamay niya dahil pinipigilan ko sya umalis.
Dahan-dahan humiga si Minjun sa tabi ko at hinakap ako.
"Pede bang ganto nalang tayo habang buhay?" Bulong ko. Hinigpitan nya ang yakap sakin.
"Wag na wag mo ko bibitawan please...kahit anong mangyari, pede bang ako parin habang buhay? Pede bang ako lang at wala ng iba?"
"Y- *sigh* yes, forever just you"
Natulog na ko habang nag o-overthink ako.
What if mawala na sya? Ayoko mawala si Minjun sakin.
----------<3----------
Nagising ako nang maramdaman ko kumilos si Minjun.
"You can sleep more, I'll just go downstairs"
"Noooo" I grabbed his hand again telling him not to go.
"Why?"
"Just don't go and come here"
He lay beside me and I hug him tightly.
Lawrence's pov
"Tawagin ko lang si Vanessa at Minjun"
Si Vanessa muna tatawagin ko. Gusto ko makita si crush.
Pumunta ako sa taas at nandito na ko sa tapat ng pinto ni Vanessa.
*knock knock*
Walang nasagot.
Dahan-dahan ko binuksan ang pinto at nakita ko na magkayakap si Minjun at Vanessa.
Pota ang sakit. Tatawagin ko pa ba sila o hindi na? Gigisingin ko na nga sila...
Teka wag nalang pala ayoko makaabala. Kaibigan lang pala ako haha.
Isinara ko ulet ang pintuan at malungkot bumaba.
"Kala ko ba tatawagin mo sila, asan sila?" Tanong ni Monique sakin. "Tulog pa sila eh hayaan mo na" sabi ko kay Monique.
"Ako nalang tatawag panigurado hindi yun magagalit" tumayo si Monique at ready na niya gisingin sila Vanessa at Minjun.
Hinarang ko si Monique dahil gusto ko lang sumaya si Vanessa kahit hindi sakin.
"Hayaan mo na sila" sabi ko kay Monique pero nagpupumilit padin siya tumaas.
"Hayaan mo na nga diba...ano ba ang hindi mo naiintindihan sa hayaan mo na, hayaan mo na rin sila bumaba mag-isa hindi na sila bata ok? Kaya hayaan mo na muna sila" sigaw ko kay Monique.
Nasasaktan ako pero ayoko sila magulo. Ang tanga mo Lawrence.
"Bakit ba?" Sigaw ni Monique sakin.
Di na ko sumagot pero hinaharangan ko parin si Monique para hindi makataas.
"Aga-aga nag-aaway nanaman kayo" sabi ni Vanessa habang bumababa.
"Ano nanaman pinagtatalunan nyo?" Tanong nya samin.
Walang simagot samin dalawa at umalis nalang ako nang makita ko na pababa na si Minjun.
"Ano problema nun?" Narinig kong tinanong ni Vanessa.
Ikaw, ikaw yung problema ko.
BINABASA MO ANG
365 DAYS
Teen Fiction365 days (Where all the dream starts) Hanggang 365 days lang ba 'di ba pwede dagdagan natin ang mga araw na magkasama tayo kahit isa pang 365 days. Ang tatlong daan at animnapu't limang araw kumakatumbas ng isang taon, labing dalawang buwan yan ang...
