365 DAYS

Chapter 56🌟

Laurene's pov

"Colten samahan mo ko kumain sa labas" sabi ko kay Colten. Nandito ako sa bahay nila dahil may pinaabot sa akin yung tita ko sa Mommy ni Colten.

"Mamaya" sagot niya sa akin. "Gusto ko ngayon na!" Tumayo ako sa pagkakaupo ko at pinilit siya tumayo mula sa kanyang inuupuan at tinulak siya sa loob ng kwarto niya para magpalit.

====>20 mins later<====

Ang tagal naman netong lalaking 'to, babae ba 'to o lalaki? Ang tagal eh.

Ilan minuto pa ang lumipas at lumabas na rin siya sa wakas at ang gwapo siz.

"Saan ba tayo kakain ha babae?" Tanong niya sa akin. "Wala sa fav. restaurant ko"

Hinila ko na siya palabas at sumakay na sa sasakyan niya. Sinabi ko sa kaniya kung saan yung restaurant na gusto ko kainan. Ilan minuto pa at dumating na rin kami sa wakas. Pagpasok ko sa loob napatingin ako sa isang table na malapit sa amin.

Vanessa? Lawrence? Anong ginagawa niyo rito?

"Something wrong? Laurene?" Tanong ni Colten sa akin at bumalik na ko sa tamang pag-iisip ko.

Umupo na kami at pilit kong iniiwasan tumingin sa table nila at iniiwasan ko rin tumingin si Colten sa table nila. Buti nalang at nakatalikod si Vanessa at hindi gaanong kita ang mga magulang niya at si Lawrence.

Tumayo si Vanessa at pumunta sa cr.

"Colten, punta lang ako ng cr order mo nalang ako kahit ano" nagmadali akong pumunta sa cr at wala siya baka nasa isang cubicle.

Narinig kong bumukas yung isang pinto at nakita kong lumabas si Vanessa. Unti-unti akong lumakad at nagpanggap na hindi alam na naririto siya.

"Laurene?" Nagulat siya ng makita niya ako. "Oh, Vanessa" pumunta ako sa tabi niya at nilabas yung lipstick ko.

"Are you here alone?" Tanong niya. "Nope, I'm with someone." Sagot ko sa kaniya. "Who's that someone?"

"Someone special"

"I'll get going, bye" umalis na siya at ilan minuto pa lumabas na rin ako.

Nakita ko ba sinundan ako ng tingin ni Vanessa at nagulat siya ng makita niya na si Colten ang kasama ko.

"The food will be here, soon"

"Ok, what did you ordered?" Tanong ko sa kanya. "Steak"

Favorite food ko.

Dumating na yung pagkain namin at kumain na kami. Pagkatapos namin kumain inaya ko si Colten sa garden nung restaurant.

*ringggg*

"Ah...sagutin ko lang 'to, sandali lang" paalam ni Colten sa akin. This past few days ako ang laging nasa tabi niya, minsan sinasabi niya sa akin kung gaano niya kamahal at namimiss si Vanessa. Sana ako nalang siya para kahit ako yung nanjan ako rin yung mahal niya, sakit lang isipin na ako yung kasama niya kase ako lang yung nasa tabi niya.

Naglakad ako at narinig ko ang boses ni Lawrence.

"So kahit anong oras ba pede kita puntahan?" Tanong ni Lawrence. Tumingin ako sa kaniya at si Vanessa ang kausap niya.

Ano kaya ang pinaguusapan nila?

Paalis na ako nang...

"Bukas na ba alis mo papuntang Canada?"

Wait, Canada? Pupunta na ba si Vanessa sa Canada? Bakit hindi niya sinasabi sa amin 'to?

"Oo, kala mo naman mawawala ako"

"Basta babalik ka ha"

"Oo, babalik ako, depende parin eh"

"Eh, sabi mo babalik ka"

Umupo sila at umalis na ako.

Aalis na siya...masosolo ko na si Colten, sasabihin ko ba sa kaniya? Masasaktan lang yun kaya wag nalang, pero kaibigan namin siya.

"Laurene, halika na" tawag ni Colten. Pinuntahan ko na siya at sumakay na kami sa sasakyan. "Wanna go somewhere?" Tanong niya sa akin. "Mall? I don't know"

"Ok, to the mall"

"Wait! Ayoko ng malapit dito"

"Bakit naman?"

Kase baka makita mo si Vanessa...

"Wala lang"

I hope that she'll never comeback 'cause I'm happy without her, Colten and I became close again 'cause she's not here.