For My Baby - JaeYong-

16

Ben eşofmanlarımı Jaehyun'un getirdiği bavulumdan aldığım kıyafetlerle değiştirmiş, pijamalarımı giymiştim. Yatak örtüsünü değiştirmiş, kızımın eşyalarını tek yataklı odaya yerleştirmiştim.

Bunca zaman boyunca ise Jaehyun tek bir şey yapmıştı.

Banyoda utancını yenmeye çalışmıştı.

Tamam, bende utanıyordum ama bu bir saate yakın zaman boyunca banyoda kalmak anlamına gelmiyordu.

"Jung Jaehyun, hemen çık oradan!"

"Çıkacağım!"

Ofladığım sırada telefonum çalmış, minik bir telaşa kapılmıştım. Beni fazla kişi aramazdı, üstelik Hwayoung benden uzaktayken en ufak şeye panik olabilirdim.

Sonunda telefonumu bulup çağrıyı yanıtladım ve kulağıma yasladım, annem arıyordu.

"Efendim anne?"

Ufak bir kilit sesi duyduğumda bakışlarım oraya doğru kaysa da kendimi toparlamıştım.

"Taeyong bu kız uyumuyor, "babam gelmezse uyumam" diyor sadece. Deden tüm anılarını anlattı, ben tüm masalları okudum. O kadar çocuk yetiştirdim bu kadar yorulmadım evladım, ya gel eve ya da Hwayoung'u da al cidden teslim edeceğim canımı şuracıkta!"

"Baba!"

Hwayoung'un sesi uzaktan geldiğinde gülümsedim ve telefonu hoparlöre aldım, Jaehyun da bana yaklaşıyordu o sırada.

"Baba... eve gelmeyecek misin?"

"Benim bebeğim niye uyumuyor bakayım? Büyükanne ve büyükbaba çok yorulmuş."

"Sensiz uyumak istemiyorum!"

"Ama aşkım bunu konuşmuştuk."

"O zaman Jaehyun baba gelsin."

Annemin arkadan bağırdığını duyduğumda gülümsemem yerini sırıtmaya bıraktı, Jaehyun ise endişeyle telefona bakıyordu.

"O hiç gelemez."

"Niye?"

"Şöyle yapalım, ben Jaehyun'u alayım. Sonra gelelim seni alalım, evimize gidelim."

"Olur!"

"O zaman uslu bir kız ol ve büyükannenin seni hazırlamasına izin ver."

"Tamam, çabuk gelin!"

Telefonu kapattım ve Jaehyun'a baktım, yüzü güzel gözüküyordu.

"Bir saat boyunca yüzünle mi ilgilendin?"

Gözlerini kaçırıp dayandığı koltuktan ellerini çekti.

"Hazırlanayım mı? Hwayoung'u alacak mıyız?"

"Böyle gidelim."

Bana gülüp kafasını salladı.

"Saçmalama Taeyong, pijamalarınlasın."

"Beni böyle beğenmiyorsun yani?"

Koltukta ayağa kalkıp ona yaklaştığımda bunu tehdit olarak algılamamış, beni kendine çekip eğilmemi sağladıktan sonra sarılmıştı.

"Hayır, çok tatlısın. Sadece dışarısı için biraz uygun değil sanki?"

Bu sefer kendimde isteyerek dudaklarımızı birleştirdim ve küçük bir öpücükten sonra ona döndüm.

"Niye ki?"

"Bilmem, komik."

Bu sefer daha uzun bir öpücük paylaştığımızda beni koltuktan çekip mırıldandı.