SHATTERED : The Aberrant

Chapter 27

Danger.

C h a p t e r : 2 7

Ay shet.

Mali.

Maling tao.

Di ko pala knows to.

Kamukha lang pala! Hay naku. Na overwhelm siguro ako masyado dahil kasing porma at kasing kisig niya yung tao dati sa panaginip ko. Prinsipe yung guy. Halata naman sa porma niya nun. Neneng pako nung napaginipan ko siya kaya medyo madali pakong ma scam that time.

Kahit ngayon pa din naman pero kuya ko na at sina Sid ang nang i-iscam sakin. Nag multiply na nga sila.

Mga virus eh.

Grabe. Skl. So ano nagliliwanag iyong lalaki sa sobrang puti. Lahat puti. Pati mukha niya di ko maaninag kase nasisilaw ako e. Nakita ko nakasakay siya sa kabayo. Pero puti. Muntik pa nga akong bumalahaw ng iyak sa kagaguhan niya. Di ko alam kung prince charming ba talaga siya o sundo ko dahil pudpod na ang pasensiya sakin ng mga nasa itaas dahil sa atraso ko.

Good thing ng malaman kong hindi naman niya pala ako susunduin papuntang kabilang mundo ngunit niyaya niya ako. Sabi niya gusto ko daw ba sumakay sa kabayo. Binigay ko naman ang matamis kong 'oo' edi yun may pagka gentleman ahe. Inabot niya kamay niya sakin para makaakyat ako.

Pakitang gilas lola niyo syempre. Kunwari sanay. Feel na feel yung pag akyat.

Ewan ko ba kung bakit tanga-tanga yung bata na ako sa panaginip ko at aakyat na nga lang, ke simple simple. May kamay pang tutulong sakin pero nahulog ako dahil nadulas ako sa inaapakan niya. Hindi ko tuloy na naabot pa ang kamay niya. Hayun nag pagulong-gulong ako dun sa lupa. Ang hinayupak di man lang ako sinalo o kaya maisipang abutin. Nagmistulang joke yung image niyang prince charming pota.Hinayaan niya akong mag dive. Mabuti nalang bago pako lamunin ng kahihiyan ay nagising nako sa realidad.

Salamat nalang at di ko na siya nakilala pa dahil sa mga lintik kong kuya at pinsan. Daig pa yung wangwang ng ambulansiya kung maka tawag ng tulog. Kaya yan. Putol. Yung mga ka tropang bangagers ko talaga ang superhero ng kwentong ito. Iniligtas nila ako sa sariling kahihiyan ko.

Sila talaga nagdala.

At diyan nagtatapos ang ating 'Adventures of Batang Bonak'!

Shet. Saket.

Ok so back to present ulit tayo. Sobra naman kasi ang awra ni kuya. Pak na pak. Napakwento tuloy ako ng wala sa oras.

Nabalik ako sa dalawang lalaki. Tahimik lang. Walang gustong gumalaw sakanila ng sabihin ni Xeven ba to? Oo Xeven, yung pangalan niya.

Oras na para sa negosasyon!

I laughed at him. "Well kung ganon. That's a good name! I knew you already know me. You can just call me Prim by the way." inilahad ko sakanya ang kamay ko. "Nice meeting you. Xeven."

Ngumiti ako ng pagkalapadlapad.

Pero sa likod non--

'Puta kailangan kaibiganin ko to. Shet shet shet. Pakining shet. Student council president daw, yikes. Pag gumawa ako ng kalokohan todas ako dito.'

Kailangan ko ng koneksiyon. Delikado ako pag siya pa ang kinalaban ko . Halos lahat ata ng puntahan ko ay may record ako at hindi din imposibleng pati dito magkaroon ako. Pag nangyari yun wala na, goodbye Philippines na. Haha.