I LOVE YOU UNTIL THE STARS ARE GONE

Chapter 27

Hindi ko namalayang naka tulog na pala ako sa kaka iyak.Nagising nalang ako sa tunog na nanggagaling sa baba.

It still feels like our first night together
Feels like the first kiss
It's getting better baby
No one can better this
Still holding on

Napabangon ako saking higaan ng marinig ko ang tinig niya. He's probably serenading me.

You're still the one
First time our eyes met
Same feeling I get
Only feels much stronger
I want to love you longer
Do you still turn the fire on?

Hindi ko alam pero bigla nalang nagtuluan ang luha ko.Im afraid to be hurt again... I don't wanna feel the same way for the second time again Jachiro.

So if you're feeling lonely, don't
You're the only one I'll ever want
I only want to make it good
So if I love you, a little more than I should

I've been feeling lonely for the past 10 years Jachiro,pero binago mo yon nang dumating ka sa buhay ko kaya natatakot akong maramdaman na maging mag isa ulit.

Please forgive me, I know not what I do
Please forgive me, I can't stop loving you
Don't deny me, this pain I'm going through
Please forgive me, if I need you like I do

Yes,love i will forgive you just please explain.

Please believe me, every word I say is true
Please forgive me, I can't stop loving you.

I will forgive you,just come to me and explain everything. Explain why you've lied.

“Love please forgive me”

Pinunasan ko na ang luha sa muka ko ng marinig ko syang magsalita gamit pa ang microphone.

Nangapa ako papunta sa baba hanggang sa maramdaman ko ang hawak niya.Kabisado ko na ang way ng paghawak niya sa akin. Naiiba sa way ng paghawak ng iba sa akin.

Hindi siya nagsalita. Inalalayan niya lang ako at ng marating na namin ang patutunguhan ay ipinaghila niya ako ng upuan saka pina upo.Huminga siya ng malalim.Hinawakan niya ako sa kamay,hawak na ramdam mong natatakot siya, hindi ko alam kung para saan ang takot na yon.

“Love,Hindi ko alam kung anong nagawa kong mali pero gusto kong magsorry”

Binawi ko ang kamay ko sa pagkaka hawak niya.

“Whats the sense of saying sorry if in the first place hindi mo alam kung anong mali mo”

Binawi niya ang kamay ko kaya pinabayaan ko nalang siyang hawakan ulit ako.

“I know it sounds stupid but, i just really want to. It felt like i did something wrong kaya ka nagkakaganyan”

Kinunutan ko siya ng noo.

“I am what?”

Huminga muna siya ng malalim bago sumagot.

“Habang kausap kita kanina alam kong may mali na,kabisado na kita Elara.Wala yung dating sigla sa tinig mo tuwing kausap mo ako,tapos... Ibinaba mo ang telepono mo without even saying i love you. Hindi ka ganon Elara”

“coz you lied Jachiro.Tinanong kita kung may ka meeting ka kanina pero ang sagot mo wala,ang sabi mo pa hindi ka umalis ng office the whole time”

Tumuwid ako ng pagkaka upo.Tahimik lang siyang nakikinig sa sinasabi ko.

“Pinuntahan ka namin ni Gelai sa office mo kanina pero wala ka”

Nagpipigil lang ako na magalit dahil hindi ko pa naman alam ang side niya.