Chapter 14

15K 850 171
                                    

Vanilla

I'm pretending asleep habang pinapakiramdaman ko yung gagawin ni Leigh.

We just had our work out. On our usual, mas nauuna makatulog si Leigh kesa sakin. Ako kasi after namin gawin iyon ay tititigan ko pa yung mukha nya hanggang sa makatulog ako.

I'm capturing her serene face while sleeping. I'm fascinated at how perfect her face is. Yung tipong ngayon ko lang na-appreciate how lucky I am for having Leigh all this time.

Leigh stood up. Inayos muna nito yung kumot ko at hinalikan ako sa noo. Nang masiguradong nakatulog na ako ay dumiretso ito sa bathroom. I could hear the water dripping. She's taking a bath.

Aalis ba sya?

I could feel the familiar tug in my heart. Yung takot na baka iwan na naman nya ako.

Don't sleep Van, baka paggising mo wala na sya.

I silently waited until she comes out of the bathroom. Dumiretso ito sa dresser. Pagkalabas nito ay nakabihis na ito.

She's wearing a casual white blouse na tinuck-in nito sa suot nitong brown A-line skirt. She paired it with her brown boots.

Yung buhok nito ay hinayaan lang nito na nakalugay pero halatang nablow dry na. She even fix her light makeup. Pagkatapos ay nagpabango pa ito.

Gusto kong maiyak. May date ba sya?

I lay still on the bed hanggang sa makalabas sya ng kwarto. Hindi man lang nya binuhay yung ilaw.

I felt scared and afraid. Gusto ko syang sundan pero natatakot ako. Mamaya mahuli nya pa ako at magalit sya sakin. O di kaya naman masaktan lang ako pag nalaman ko na may date pala sya.

Bumangon na din ako, naligo at nagbihis.

Tumambay ako sa sala at binuhay yung TV just to create sounds kahit hindi naman ako nanonood. Siguro mabilis lang naman si Leigh.

Kumuha ako ng stocks ng strawberry yogurt. It will be her punishment habang pinaghihintay nya ako. Uubusin ko lahat ng comfort drink nya.

Pero lumipas na yung limang oras na hindi pa din sya bumabalik. Naubos ko na yung sampung strawberry yogurt nya na nakastock sa fridge. Pakiramdam ko nga umasim na din yung sikmura ko.

"Where are you, Leigh?"

Should I call her? Hindi ba masyadong OA kung tatawagan ko sya? Ang clingy ko na ba pag ginawa ko yun?

I took a deep breath. Hindi naman siguro iisipin iyon ni Leigh. I started dialling her phone.

But she isn't picking up.

Baka nagdadrive lang, Van. Baka binilhan ka ng paborito mong chicken and ham sandwich. O kaya bumili na ng stocks nyo.

I tried to focus on watching TV kahit wala namang magandang palabas. I'm watching National Geo. Pretending it's cool and interesting. As I am pstarting to get impatient waiting.

Another two hours passed, no signs of Leigh yet. No texts. No calls.

It's already 1:45am. I haven't taken dinner yet.

I tried to check our stocks. Puro mga stocks ng food ni Leigh. May stocks naman ng meat. I just don't know how to cook.

I'm hungry. I'm broke. I'm alone.

Hindi ko na talaga napigilan yung pagtulo ng luha ko. I feel so left out.

Where are you Leigh? Why weren't you calling me? Sana chineck mo muna ako. Dapat every two hours tinatawagan mo ko kung aalis ka!

Vanilla's Poser GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon