A Yellow Flower with A Red Tip #Mus-alomlynAward20

AYFWART: CHAPTER 22

C I N D Y

I miss you very much!

"Sino iyon?" takang tanong ni Trisha saktong pagbukas namin ng dorm.

"Makakasama ko sa club na sinalihan ko kanina," sagot ko naman dito.

"Speaking of that, anong club o clubs pala ang sinalihan mo kanina? Nagkahiwalay kasi tayo agad," curious na wika nito sabay kuha ng tubig.

Sasabihin ko bang kasama ako sa cheerleading club?

Andami ko nang kasalanan kay Trish kung hindi ko pa rin sasabihin.

"Well," paunang saad ko. Alam kong naghihintay siya sa sasabihin ko. 'Yung tipong humihigop pa siya habang hinihintay ang sagot ko.

I really have the feeling that this will not turn out great.

Pa'no kung ayaw niyang magkasama kaming dalawa?

Paano kung akalain niya na sinusundan ko sila?

I think she might think that I might be the reason why they cannot be friends or close.

"Sabihin mo na! May pa-suspense ka pa riyan!" Pambubulabog niya sa aking pag-iisip/

"Uhm . . . sumali ako sa S.U Event organizer club by mistake. Akala ko kasi iyon ang photography club dito sa S.U iyon pala wala silang gano'ng type na club," pa-una kong wika.

"Isa lang ang pinili mo?"

"Actually, nope. But the second club that I joined was the cheerleading club. Promise, Trish! I'm just there because I'm waiting for you. I really don't have any intention to join but they drag me and force me to register in their club." Hindi ko alam kung maniniwala siya na hindi ko intensyon 'yun. Halos tumayo ang aking mga balahibo sa takot na baka gano'n ang iniisip niya. Nag-aaligaga ako sa kung ano mang magiging reaksyon niya pero nawala ito ng bigla siyang ngumiti sa akin.

"Oh! That's great! I also want to encourage you too but I really don't think that being a cheerleader is part of your cup of tea. But I'm glad that you and I are together again. I guest, I will not be lonely anymore. Pero bakit ganiyang ang reaksyon mo?" Takot ang labis na namutawi sa aking pagkatao. Pati ba naman iyon ay naramdaman niya rin?

"Wala may iniisip lang ako," pagsisinungaling ko.

"Kilala kita, Cindy! Alam ko ang iniisip mo dahil alam mo ang dahilan kung bakit ako sumali sa S.U We fight cheerleading club. I don't know what to say, but one thing is for sure. I'm very disappointed with your actions," nanlulumong bigkas nito sa bawat salita saby binitawan ang basong pinag-iinuman nito.

"I'm sorry. I thought, I might be the one who can ruin your moves when Kuya Dave is there. Lagi ba naman akong naka-buntot sa iyo kaya papaano mo siya makukuha?" nakatungong sagot ko.

"Silly! Why would I choose that man who can't love me over my best friend for life? Halika nga rito! Payakap! Huwag ka nang magselos do'n ikaw pa rin naman ang mahal ko kahit nandiyan na sila sa buhay ko," saad nito sabay aktong yayakapin ako.

I know I don't deserve Trisha as my best friend, but Lord thank you for giving her to me!

I already did harsh things to her just like now, but she still understands me!

She always accepts my imperfections and I love her for that.

Thank you!

Mahigpit na yakap ang iginawad niya sa akin sabay ang pagsilay ng maganda nitong ngiti sa labi. Hindi ko man masabi ang labis kong pagpapasalamat na narito siya at kasama ko ay gusto ko naman itong ipinaramdam. I care for her that's why I want to do something that will make her happy someday . . .