My Life With A Stalker. Voltooid

2.

Ik moet nu echt snel zijn. ‘Mama, breng jij me?’ roep ik naar boven. ‘Oké, dat is goed. Kan je dan wel even wachten? Ik moet namelijk nog omkleden.’ ‘Mam dat kan niet ik ben laat ik heb nog maar een halfuur!’ roep ik naar boven. ‘Vraag je broer!’ Damn nu kom ik echt te laat. Dan zit er nog maar één ding op! Met de fiets. Ik pak me jas, sjaal en tas. ‘Mam ik ben weg!’ Voor dat ze nog iets terug kan zeggen gooi ik de deur achter me dicht.

‘Hai, je bent wel erg laat vandaag. Waarom?’ zegt me vriendin Shayden. ‘Uhm.. Lang verhaal! Laten we maar naar binnen gaan.’ Zeg ik vaag. Ik hoor me telefoon ringtoon.  Ik heb weer een berichtje:

Ik wil je vandaag zien om 19:00 in het kerkhof Zie ik je niet….

‘Wat is er?’ vraagt Shayden. ‘Niks, ga maar vast. Ik kom zo. Ik loop even naar me kluisje. Wat is dit?  Van wie is dit bericht? Het zal vast wel iemand zijn die het verkeerden nummer heeft. Maar dan nog, hoe komt die gene aan míjn nummer? Ik hoor de bel gaan. Ik ren naar me les: ‘Nederlands’ Ik heb gelukkig een aardige mentor vandaag.

‘Mevrouw Verbeek, Waarom ben je zo laat?’ ‘Nou, ik, Tja. Ik ben van me fiets gevallen.’ Verzin ik. ‘Verbeek? Klopt dit verhaal? Laat maar! Ga maar gauw zitten meis!’ ‘Dank u, Meneer Boudewijn!’  Ik ga gauw tussen Shayden en Sara zitten. ‘Waarom, was je écht zo laat?’ vraagt Shayden.  ‘Vertel ik zo wel. Als de les klaar is!’ Ik voel ogen in me rug prikken. Dat is echt iets wat ik niet leuk vind. Alle aandacht word op een aparte manier aan jou gegeven. ‘Ga verder waar mee je bezig was!’ zou ik willen roepen, maar dat kan niet.        

*Pauze*

‘Waarom was je zo laat?’ Vraagt Sara weer. Moet ik het nou zeggen, of moet ik nog wachten? Ik besluit om toch te wachten. ‘Ik heb me verslapen. Me moeder moest vroeg weg, en heeft ze me niet wakker kunnen maken. ‘ Verzin ik weer. ‘Is dat het? Oké.’ ‘Hebben jullie vanavond iets te doen? Het is vandaag vrijdag, en jullie kunnen wel bij mij komen.’ Zegt Sara hoopvol. ‘Ja leuk, maar hoelaat is het dan?’ vraagt Shayden terwijl ze tegelijk op haar telefoon zit. ‘Ik denk rond zessen. Komt dat voor  jullie uit?’ Ik herinner me weer me bericht: Ik wil je vandaag zien om 19:00 in het kerkhof zie ik je niet.. Is dit voor mij bedoelt? Of wat? Ik word gek! Wat als het voor mij is? Ik word even helemaal draaierig. ‘Siara, gaat het?’ vraagt Shayden. ‘Je ziet bleekjes! Kom je moet naar huis. Ik breng je wel naar huis.’