Herkesçiklere merhaba begonviller!
Nasıl gidiyor hayat?
Benim çok rutin halde.
Bugün atılan ikinci bölüm, ilk bölümü okumamazlık yapmayın.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Bölüm Şarkısı: Mavi Gri, O ben olamam.
*
"Öyle görünüyor." dedim hafifçe geri çekilmeye çalışarak ama eli hala belimdeydi. "Şey eliniz.." dediğimde hızla elini çekmesiyle bocaladım.
"Neyse ki takımınızı mahvetmedim bu sefer." dedim gülmeye çalışarak. Bu arada beni hatırlamış arkadaşlar. Hadi bir mezdeke!
"Neyse ki." dedi ve: "İyi günler." diyerek yanımdan geçmek istediğinde hızla kolunu tuttum. Ne!? Tuttuğum koluna baktığında hızla kolumu çektim. Gözleri ayaklarımdan başlayarak beni süzdüğünde çenesi kasıldı. Gözlerime 'Ne var!' diyerek bakıyordu kesinlikle.
"Sizinle bir akşam yemeği yer miyiz?" dedim hızlıca. Ne!? Tanem ne yapıyorsun kızım ya! Andaç alayla gülümsedi. O sırada korumalarını fark ettim.
"Yani özür mahiyetinde." diye ekledim ellerimi birleştirerek. Gözlerini kıstı, düşünür gibi yaptı.
"Yeriz." dediğinde şaşkınlıkla gözlerimi kırpıştırdım, bu onu daha da güldürdü.
"O zaman Çarşamba müsait misiniz?" dedim hızla. Yer yarılsa da içinde yer etsem ya.
"Müsaitim, sekizde." dedikten sonra konumuda söyledi, "Görüşürüz o zaman." dedim hızla. "Görüşürüz." dedikten sonra korumalarıyla birlikte içeri girmişti bende hızla arkamı dönüp yürümeye başladım.
Kaşla göz arasında randevu kapmıştım!
***
Bölüm Sonu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEGONVİL|| YARI TEXTİNG
Teen FictionT A M A M L A N D I ! Yarım kalanların kitabı. İllegal işlerle uğraşan bir gece klübü işletmecisine her gün begonvil çiçeklerinden yolladığınızı düşünün. Begonvil: Bugün ki çiçeklerini aldın mı can içim? Begonvil: Seni çok seviyorum. Andaç: Ne çiçe...
