BEGONVİL|| YARI TEXTİNG

36. Bölüm

Herkese merhaba begonvillerim!

Nasılsınız?

Bugün gelen ikinci bölüm ve ilk defa gece bölüm atıyorum... Bu bölümün yeri gündüze değil geceye ait, finalide gece atabilirim.. tabi ki bu gece değil..

Bölüm şarkısı: Gripin, sen gidiyorsun.
**
"Sakın ölme." deyip duruyordu, olduğu durumu algılamakta zorlanıyordu. Sevdiği kadın kollarının arasında onu korumak için ölüme hazırlanıyordu.

Gidiyor ellerin, gidiyor sesin, gidiyor nefesim
Ama hepsinden önce sen gidiyorsun

"O kurşun bana gelmeliydi." diyordu, inanamıyordu. Sonra bir ses duydu: "Abi!" diye bağıran Yağmur'la kucağında yatan Tanem'i alarak arabaya koşturdu.

Gidiyor yarınım, gidiyor evvelim, yaşamım sebebim gidiyor
Ama hepsinden önce sen gidiyorsun
Kalıyor yastığıma sinmiş kokun

"Bende geleceğim!" diye haykırdı Yağmur, Tanem'in kanlı hali gözünün önünden gitmiyordu.

"Giray, Yağmur'u al." dedi Andaç korku kokuyordu sesi. Arabaya bindiklerinde Andaç Tanem'le konuşmaya çalıştı: "Ne olur aç gözlerini!"

Gitmek tüm kalanları yanında götürmekmiş
Ben bilmem, sen bilirsin elbet
Sen gidiyorsun

"Beni bırakma, biz daha hiçbir şey yaşamadık." dedi dolu gözleriyle. "Daha hızlı sür!" diye bağırdı şöfore.

"Tanem'im, begonvilim, ne olur aç gözlerini." demekten başka bir şey gelmiyordu elinden.

Dur! Dur! Gitme bir bakış borcun var bana son gidişinden
Vur, kır, parçala sen kazan bu aşkı ama
Bırak benim olsun harcanacak son kurşunlar
Sen yaz, sen oyna kalan tüm perdeleri ama
Bırak benim olsun bize dair bütün alkışlar

Tanem gözlerini açtı: "Sevgilim," dedi zor konuşuyordu. "Tanem'im, sevgilim uyuma yalvarırım." dedi Andaç.

"Andaç," dedi ve duraksadı Tanem, gülümsedi. Canı çok yanıyordu ama ona göstermek istemedi: "Senin beni sevmen için," deyip nefes aldı. "Benim ölmem mi gerekiyordu." dedi içli bir sesle, öksürdü. Andaç'ın gözünden düşen yaşla Tanem'in kaşları çatıldı, Titreyen eliyle Andaç'ın göz yaşını sildi.

"Ben çok mutluyum." dedi Tanem. Andaç başını hızla iki yana salladı: "Veda etmek yok." dedi. "Ölmek yok."

Gidiyor ellerin, gidiyor sesin, gidiyor nefesim
Ama hepsinden önce sen gidiyorsun
Gidiyor yarınım, gidiyor evvelim, yaşamım sebebim gidiyor
Ama hepsinden önce sen gidiyorsun
Kalıyor yastığıma sinmiş kokun

"Gidiyorum ben," dedi Tanem, hissediyordu. O uçurumdan düşecekti. "Hayır Tanem, yalvarırım!" dedi Andaç onu göğsüne bastırarak. "Dur dinle," dedi zor konuşuyordu. "Ben gideceğim, sakın hayatına birini almadan yapma. Sakın kendini suçlu hissetme." deyip öksürdü. "Mezarımın başına hayatına alacağın kişiyi getir, benimle tanıştır." dedi ve öksürdü. "Biliyorum yapmayacaksın, ama yalvarırım yap."

Sen gidiyorsun
Gitmek tüm kalanları yanında götürmekmiş
Ben bilmem, sen bilirsin elbet
Sen gidiyorsun

"Seni çok seviyorum." dedi son nefesini vermeden önce, "Senin en çok."

"Gitme!" diye haykırdı Andaç Tanem'i göğüs kafesine bastırarak, bilmiyordu ki Tanem o göğüs kafesine çoktan konmuş bir kuştu.

Dur! Dur! Gitme bir bakış borcun var bana son gidişinden

Gözlerini yumdu, bilinci araf çukurlarının birinde kayboldu.

Araba durdu, Tanem kendini kaybetti, Andaç öldü.

Vur, kır, parçala sen kazan bu aşkı ama
Bırak benim olsun harcanacak son kurşunlar
Sen yaz, sen oyna kalan tüm perdeleri ama
Bırak benim olsun bize dair bütün alkışlar
***
Bölüm sonu.

Ne denir ne yapılır bilmiyorum, sadece bazen bazı şeyler olması gerekir.

Begonvilin sonunu hiçbir zaman mutlu düşünmedim, sizin yorumlarınızı gördükçe mutlu bitirmek istedim ama Begonvil'e mutlu sonu yakıştırmadım..

Bir sonraki bölümde görüşürüz.

Sizleri seviyorum.