BEGONVİL|| YARI TEXTİNG

27. Bölüm

Herkese merhaba begonvillerim!

Nasılsınız?

Bugün gelen ikinci bölüm diğerini atlamayalım.

Oy ve yorumlar eksik olmasın.

Bölüm şarkısı: Gökhan Kırdar, Yerine sevemem.
*
Andaç yanımdan geçip içeri girdiğinde kahkaha atıp kapıyı kapattım. Hızla ona döndüm.

"Ne oldu? Kırdığın parçaları toplamaya mı geldin!" deyip ona doğru koştum, onu ittim. "Ya da daha çok dağıtmaya mı!" Ağlayarak onu itiyordum.

Senden uzakta hep bir şeyler eksik. Gönlümde derman yok, inan bir nefeslik.

"Seni sadece sevdim ben!" dedim olduğum yerde çökerek. "Sadece seni sevdim lanet olası!"

Ne bir avuntu, ne de biraz ümit. Ne yaptın bana nedir bu sessizlik? İçimde bir şey acıyor sen gelince aklıma. Her şey.

"Beni kurtaram adamı, çocukken oyunlar oynadığımı adamı, annesini kaybedip yanıma gelen o küçük çocuğu çok sevdim. Başka hiçbir şeyi de sevmedim onun yerine." Dedim ağlamalarımın arasından, Andaç'ın yanıma çöktüğünü hissettim. "Ben senin içinde duran o çocuğun ellerini tutarak büyüdüm."

Yerine sevemem, yerine sevemem. Razıyım yapayalnız tükensin yıllarım ama, yerine sevemem. Yerine sevemem. Olmuyor denedim, yine de yerine sevemedim her şeyi.

"Tanem.." dedi ve sustu.

"Ne olur gözlerime bakma böyle." dediğinde ona daha da fazla baktım: "Ne olur gözlerimin içine içimi görüyormuş gibi bakma, ağzımdan çıkacak tek söze ihtiyacın varmış gibi bakma." demesiyle başımı usulca yana yatırdım.

"Ama ihtiyacım var." diye bastırdım. "Benim çocukluğumun elinden tuttun sen, elimi de mi tanımadın!" dedim ağlayarak. Ellerimi gözlerinin önüne götürdüm.

"Bak şu parmaklara!" diye bağırdığımda gözlerini yüzümden çekip parmaklarıma indirdi: "Her birinde saçlarının emaresi var."

"Ben sana kıyamam." dedi başını iki yana sallayarak: "Ben sana nasıl kıyayım?" dediğinde başımı hızla iki yana salladım.

"Sen korkasın!" diye bağırdığımda dizlerinin üzerinde bana doğru geldi, yüzümü avuç içine aldı.

"Senin hala benim yüreğimde benden çok ne işin var." dedim sakinleşmiş ama yitip gitmiş bir sesle.

"Korkuyorum." demesiyle duraksadım, "Sana duyduğum bu aşkı biri fark eder de seni bana karşı kullanırlar diye deli gibi korkuyorum." dedi. Kalbim durdu, beynim durdu.

"Hani beni sevmiyordun?" dediğimde acıyla gülümsedi.

"Seni sevmiyorum Tanem," dedi ve ekledi: "Ben sana aşığım."

"Neden öyle söyledin?" dedim daveti kast ederek.

"Çevrem seni bilmemeli, canımın en içi." dedi yüzümü severek.

"Çevreni de seni de! Ne kadar korktum! Ne kadar üzüldüm! Haberin var mı!?" dediğimde burnumun ucunu öptü.

"Ben seni nasıl sevemem?" dedi alnımı öptü: "Ben seni sekiz yaşımdan beri deli gibi seviyorum Tanem Deniz."
**
Bölüm Sonu.

Tanem için kalp krizi!