BEGONVİL|| YARI TEXTİNG

18. Bölüm

Merhaba begonvillerim!
Bölüm Şarkısı: Teoman, Kupa kızı ve Sinek valesi.
*
"Geldik." dediğinde arabadan inmeyip kapımı açmasını bekledim, çünkü arabadaki sessizlikten nefret etmiştim. beş saniye kadar sonra kapımı açmıştı, söylene söylene.

"Abi biz açsaydık kapıyı." diyen korumaya güldüm.

"Yok abin açıyor benim kapılarımı." dediğimde koruma başını eğmişti, Andaç sinirle bana bakıyordu. Korumalar ise gülmemek için zor duruyordu.

"Dağılın!" dedi Andaç emir veren bir tonda. Herkes dağılmıştı, ben önden ilerlerken Andaç elini belime koyup beni ilerlettiğinde fırsattan istifade kendimi ona yasladım.

"Sabır." diye fısıldadığını duysamda sallamamıştım.

"Hoşgeldiniz Andaç Bey." diyerek kapıyı açan kısa boylu çok tatlı bir ablaydı. Evin sorumlu yardımcısı olduğunu düşündüm.

"Hoşbuldum, Tülin Hanım." dedi Andaç içeri girip beni de beraberinde yürütürken. Durdum ve kadına döndüm. Ayıp olmuştu.

"Ben, Tanem." dedim kadına sevecence elimi uzatarak, "Kusura bakmayın çekiştirdiği için lanse edemedim kendimi." diye ekledim. Elimi sıktı.

"Sorun değil kızım, olur mu hiç öyle şey." dedi utanmıştı, hızla çekti elini.

"Olur tabi, ablacım. Tekrar kusura bakmayın." dedikten sonra güzelce gülümseyip önüme döndüğümde Andaç'ın çoktan salondaki koltuklara oturduğunu gördüm.

"Andaç!" diye seslendiğimde bakışları elindeki viski bardağından bana kaydı. Gözleri üzerimde gezindi, dudağının kenarı kıvrıldı.

"Efendim." dedi hafifçe. Yanına gidip elindeki viskiyi aldım.

"E adını sesimden duymak istemiştin," deyip duraksadım ve viskisini dudaklarıma yaslayıp bir yudum aldım. "Andaç." diye eklediğimde yerinde kıpırdandı, gözleri koyulaştı. Viskisini ona uzattığımda tek yudumda içtiğim yerden içti.

"Sen çok.." dedi ve duraksadı, yanındaki koltuğa oturdum. "Cüretkar bir kadınsın." dedi hoşuna gitmiş gibi.

"Hoşuna gitmediğini söyleyemezsin." dediğim gülümsedi.

"Evet söyleyemem." dedi viski bardağını masaya bırakarak.  Tamamen bana döndü.

"Normalde hiç gülümsemeyen adam, benim yanımda sürekli gülümsüyor." dedim omuz silkerek, "Bence çoktan aşık oldun bana." diye eklediğimde yüzünde ufak bir değişiklik aradım. Ama yoktu.

"Belki de." dedi omuz silkerek, ayağa kalktı önüme geldikten sonra eğildi ve ellerimi tuttu.

"Güzelsin, aklımı başımdan alacak kadar güzelsin. Ama bana sürekli böyle bakarsan," dedikten sonra duraksadı, ona aşık gibi baktığımı biliyordum. Bakışlarını kaçırdı, ben daha söylediği şeyin etkisindeydim. "Bana sürekli gülümsersen, benimle kimsenin ilgilenmediği kadar çok ilgilenirsen, başına bela olurum begonvil." dedi omuz silkerek.

"Başıma bela ol o zaman." dediğimde yutkunuşunu izledim. Ona doğru eğildiğimde dudaklarımızın arasında oldukça az bir mesafe vardı: "Ben sana aşığım." dediğimde gözlerini yumması bir oldu. Öylece kaldığında, içimden ne geliyorsa onu yaptım. Dudağına tüy kadar hafif bir öpücük bırakıp geri çekildim. Gözleri şaşkınlıkla açıldığında ona gülümseyip yerimden kalktım:

"Yemek yiyelim."
**
Bölüm Sonu.

Lan Tanem ne fenasın!

Arkadaşlar beni tanımak istiyorsanız ya da ne bileyim merak ettiğiniz şeyler varsa, Wattpad ile ilgili her şey için, sohbet edebileceğimiz dertleşebileceğimiz hesabım:

Instagram: tosskaa1