His Nefarious Schemes

Kabanata 21

"Aubrie! Aubrie pakinggan mo naman ako!" he pleaded.

"Pakinggan? You fucker I heard enough! Bet? Really?" peke akong tumawa. "Anong tingin niyo sarili niyo? Yung mga bad boys kuno sa movie?" galit kong sabi. Wala namang makakarinig sa amin dahil kami lang ang nandito sa gym.

"Aubrie minahal kita." he said softly. Thinking that I'd fall for his stupid traps.

"Minahal? Sinasaktan mo ba ang minamahal mo Dylan? Ganyan ka ba magmahal?" nabasag ang boses ko habang tinatanong ko siya.

"Kasi kung ganyan ka pala magmahal maghiwalay na tayo." he shook his head and held my hand but I pushed him.

"Mahal na mahal kita Aubrie. I don't care about the fucking bet! Kasi kung may pake ako doon hindi na sana kita linigawan pa ng matagal." Ngumisi ako sa sinabi niya.

"It's because you enjoyed the chase! You enjoy playing with my fucking emotions! Masaya ba?" tinignan ko ang mga kaibigan niya na nakayuko na.

"Masaya bang nakikita na pinaglalaruan niyo ang nararamdaman ko? Is it fun manipulating my feelings?" sigaw ko.

Natahimik silang lahat habang si Dylan naman ay tinitignan ako. Umiiling na parang sinasabi na hindi ko siya iwan.

"You promised Dylan! Sabi mo mahal mo ako! Sabi mo hindi mo ako sasaktan! You fucking Liar!" nag-unahan tumulo ang luha ko.

"Mahal naman kita Aubrie." his voice broke like he was also hurt but I know better.

"Kung mahal mo ako sana hindi mo ginawa yon!" sigaw ko. He tried going near me but I took a step backwards.

"Wag mo akong lapitan. Wag kang magpakita ulit sa akin. Get lost! You fucking disgust me!" tumalikod na ako at aalis nasana nang may maalala ako.

"My impressions were right the first time I saw all of you. Fucking assholes!" I hissed and raised my middle finger. Tumalikod na ako at patakbong bumalik kina Amelia.

Pasalamat nga siya at hindi ko siya sinampal eh! Umiiyak akong lumapit kina Amelia at nang nasa likod na ako nila doon ako umiyak ng malakas. My tears flowing like waterfalls.

"Aubrie? Anong nangyari sayo?" they went near me and tried to make me stand.

"Ang sakit sakit. Minahal ko siya Amelia, Aisha. Bakit ganon? Bakit ako pa yung nasaktan? Nagmahal lang naman ako eh." reklamo ko habang tumutulo ang luha ko.

"Ano bang nangyari sayo?" hindi ako sumagot at umiyak lang. Tinulongan nila akong tumayo at pinasakay sa likod ng sasakyan.

"Iuuwi ba natin yan?" Amelia asked Aisha. Agad namang umiling si Aisha.

"Tita will be very worried if nakita niya ang ganitong sitwasyon ni Aubrielle. Hindi rin pwede sa amin kasi nandoon sina mommy." Aisha said worried. Umiyak lang ako ng umiyak habang nag-offer ng tissue si Aisha.

"Hindi rin pwede sa amin! You know my parents!"

"Sa condo ni Laurie. Bilis!" they were arguing already kasi hindi alam ni Amelia kung nasaan ang condo ni Laurie pero I was too busy to care.

Sabi niya mahal niya ako. Sabi niya hindi niya ako sasaktan. He told me sweet things I held onto pero ginawa niya akong tanga! Bakit ang sakit sakit? I feel like someone is stabbing my heart. Parang paulit-ulit itong sinaksak. I have never felt this kind of pain in my entire life.

Si Dylan lang ang nagparamdam sa akin ng ganitong sakit. I loved him too much. Maybe that's the reason why I'm deeply hurt right now. Hindi ko na alam kung ano ang uunahin kong maramdaman. I'm mad, hurt and irritated with everything. Napagod narin ako kakaiyak at pagdating namin sa condo ni Laurie agad nila akong pinaupo sa sofa.