🔹️❕HAYALET❕🔹️

23《Cehennemin Katları》

"İyiyim Aurum, sen merak etme"

Onu yatıştırırken aileme baktım.

Onları...

Ben onları normal insanlar sandım. Halbuki çok çok güçlü kişilermiş.

Onlar insanlar. Bir şeytan olarak beni savunmaları tuhaftı. Ve beni gerçek kızları olarak görmeleri.

Güçlü bir aile olarak bu terk edilmiş gezegene taşınmaları tahminimce dinlenmek falan içindi. Lakin beni kızları kabul etmeleri..

İçtendi.

Aklıma Lukas abim geldi. Bana ihanet ettiği için öldürdüm onu. Peki..

Gerçekten de bana ihanet etmiş miydi ?

***

"Neden ağlıyorsun Shurin ?"

Küçük çocuk dizlerinden başını kaldırdı ve karşısındaki adama "Lukas abi" diyerek baktı ve ardından daha da şiddetli ağlamaya başladı.

Adam iç çekti, kızı kollarıyla sardı, kucağına aldı ve sırtını okşayarak "ağlama" diyerek yatıştırdı.

Küçük kız adamın göğsüne başını gömdü ve elbisesini sıkıca tutarak "Abi" dedi.

"Abi bana yok olmamı söylüyorlar"

"Abi bana canavar diyorlar"

Adam nazik ama acı verici bir gülümseme çıkardı ortaya.

Kızın saçlarını okşadı ve "Ağlama Shi, ağlama. Abin onlara kızacak"

Kız başını adamın göğsüne daha da gömdü ve "Ama" dedi. Tereddüt ettikten sonra söyledi.

"Abi istemiyorum"

"Gitme abi, sana da taş atarlar insanlar"

Adamın elleri yumruk biçiminde oldu, sıktı sinirle. Ardından kızın başını tekrar okşadı ve "Shurin" dedi nazikçe.

"Benden sonra Cehennemin başına sen geçeceksin, ağlamamalısın"

"Eğer güçlü olmazsan nasıl iyi bir yönetici olabilirsin ?"

Adamın göğsünden kızın boğuk sesi geldi "İstemiyorum"

Adam iç çekti ve kızın başını okşadı.

***

"Abi neden ?" Zaman geçmiş ve iki kişi de büyümüştü.

"Neden beni öldürmeye çalışıyorsun?" Kız acıyla haykırdı.

"Ölmelisin Shura" dedi uzun, yeşil saçlı adam. Abisi Lukas.

O sırada küçük kız unuttuğu hatıralarını hatırladı. Masum suratı anında değişip çılgın bir deli gibi kahkaha atarak "Ben ölmek istemeden, ölmem" dedi kibirle.

Adama hızla saldırıp bedenini deşerken delicesine kahkaha attı.

Yerdeki şok ile ölmüş cesedi tekmeleyerek "Tch tch tch, aptal" dedi.