🔹️❕HAYALET❕🔹️

36《Meslek Seçimi》

Akşama doğru annem gil gelmesine rağmen abim daha dönmedi.

"Anne geldiniz"

Annem başını salladı, çevreye baktı ve "Ye Qin nerede ?" diye sormadan edemedi.

"O...gitti" dedim.

Başını sallayıp içeriye geçti. "Baban ve deden ayrıldılar. Şimdi anne kız bir konuşalım" dedi ciddiyetle.

Ben de içeriye geçtim.

"Anne şimdi benim en başından beri şeytan olduğumu biliyor muydunuz ?"

"Biliyorduk. Şeytan Lordu olduğunu da, şeytan olduğunu da. Lakin sen çocukken hatırlamıyordun"

Biraz şaşırdım ve "Nereden biliyordunuz" diye sormadan edemedim.

"En son cehennemden kaçıyordun değil mi ? Suçun ve günahın bir ile sınırlı değildi."

Söylediği şey ile başımı salladım.

"Sonra ise öldün ve benim çocuğum oldun"

Evet.

Ama hala nasıl annemin çocuğu oldum. Yani ruhum bu bedene nasıl girdi ?!

"Gücünle ilgisi var büyük ihtimal"

Annem haklıydı.

"Tamam geçmişi konuşmayı bırakalım. Artık gelecek hakkında konuşmalıyız"

Dikkatimi tekrar anneme verdim.

"Nasıl yaşamayı düşünüyorsun ? Shura böyle boş boş hayat geçmez"

Annem haklıydı.

Amaçsızca bir oraya bir buraya sürüklenip gittim.

Cehennem lordu olsam bile sorun değişmedi. Ben hiç sorumluluk sahibi biri olmadım ki.

Ama haklıydı.

Bu hayatım sıkıcıydı açıkçası.

"Cehennemde daha fazla kalmayacağım. Sonuçta Alav benim adıma ilgilenecek" dedim.

Annem beni dinledi.

"Eve geri döneceğim lakin anne"

Annemin gözlerine baktım.
"Ne olursa olsun ben öğrenci olmam. Yanlış bilgi öğretiyorlar ve bunun yanı sıra gerçeği bilen benim için çok sıkıcı" dedim.

"Öyleyse ne yapacaksın? Seni okumaya zorlamayacağım lakin ayyaş gibi sadece barlarda dolaşmana müsaade de edemem" dedi annem.

Neyse ki temelli içkiyi yasaklamıyordu.

Hakkatten ben ne yapacaktım ya ?

"Anne bir şirketim var. Gezegenimize geri döner dönmez teknoloji ve büyüyü birleştirerek tüm dünyaya ardından da tüm Aleme (uzaya) yaymaya düşünüyorum. Ama sonrasında ne yapacağımı bilmiyorum"

Çenemi kaşıyarak konuştum.

"Madem öyle..." Annem iç çekti. Ardından gözleri aydınlandı "Öğrenci olmuyorsan meslek sahibi ol ?"

Ah doğru!

"Ama anne hangi iş, hangi meslek ?"

Annem de sorduğum soruyla düşüncelerine daldı.

"Doktor olsan ?"

Doktor ?

"Anne ben vücud keserim, dikerim ama o kişi yaşamaz. Aslında yaşar ama işkence gibi olur. Ben hayat kurtarmaktan çok işkence yöntemlerine alışkınım. Yalnışlıkla ameliyatta bulunduğum ortamı yeri unutup ameliyatı bırakıp hastaya işkence falan uygularım-"

"Tamam dur!" Annem alnına masaj yaptı ve başka bir meslek söyledi. "Koruyucu ?"

Koruyucu ?

Bir ara koruyucu (polis) olmuştum, eğlenceli lakin bir süre sonra sıkıyor.

"Hayır" dedim başımı sallayarak.

"Bu sıkıntılı" diye mırıldandı annem.

Bir an annemin gözleri aydınlandı ve "Aşçı!" dedi.

Aşçı?

"Anne yemek yapmaya erinmem ama ben yiyeceksem. Başkasına yapmam söz konusu dahi değil"

"Hakîm, avukat ?" dedi annem.

Adalet ?

"Anne cehennem halkı adaletimden hoşlanmadı diye beni ölüme yollamaya çalıştı ya"

"Oh" annem sıkıntıyla iç çekti.

Aklıma gelen şey ile "Şarkıcı, hızlı ya da ünlü ?" dedim.

Annem "Hayır!" diye bağırdı hemen. "Shura şarkı söyleyemezsin!" diye ekledi ardından.

Niye ya ?

Ne zaman şarkı söyleyeyim desem birileri beni durduruyor hemen.

Ah doğru!

Aniden sinsice sırıttım.

"Anne, o gezegende madem doğru bilgiler öğretilmiyor, doğrusunu ben öğretirim!" dedim hafif bir kahkaha ile.

Annem tahmin ederek "Öğretmen mi?" dedi.

Başımı salladım.

Şu veledlerle uğraşmak fena olmazdı. Her gün onlara bir sürü işkence yapardım eheheh...

Hem az kişi de yok, çok kişi olduğundan canım falan da sıkılmaz.

Canım sıkılırsa işkence boyutunu velilere kadar çekerim eheheheheh!

Öğrenciler, veliler, beni bekleyin AHAHAHHAHA!

-Devam Edecek-