🔹️❕HAYALET❕🔹️

57《Uyanmak》

Shura hala komadaydı.

Yifan Shura için elbise getirmek adına dolaba ilerlediğinde bir ses duyuldu.

Cam kırılma sesi.

Yifan'ın göz bebekleri küçülürken hızla ardına baktı. Shura yere düşmüş, uyanmış ve alnına masaj yapıyordu.

İnce bedeni yerde güçsüzce duruyordu.

Beyaz hasta elbisesi zayıf şudurki nedeniyle zararsız bir melek gibi gösteriyordu onu.

Acınası ve güzel.

Zayıf bedeni, soluk yüzü, güçsüz gözleri..

Siyah saçları etrafa salınmıştı.

Uyanır uyanmaz susamıştı ve su içmek istediğinde bardak yere düştü.
Ayağa kalkacağı sırada ayakları da güçsüz kalıp düştü.

O sırada bedeni bir sıcaklığa boğuldu.

Shura şaşırdı.

Tatlı bir koku sarıp sarmaladı bedenini. Ilık ve güven verici bir his.

Shura onu engellemek istediğinde güçsüz olduğunu fark etti. Bunun yanı sıra ona sarılan kişi abisiydi.

"Abi..."

Sesi boğuk ve çatallanmıştı.

Omzunda hafif ılıklık hissetti. Şok oldu, abisi ağlıyor mu ?!

Hayatının en büyük şokunu yaşıyordu şuan.

Bir şey söyleyip teselli etmek istedi ama olayları anımsayamıyor. Ne oldu da bu halde ?

Hafızası yine karmaşık ve parça parça.

Sıkıca ona sarılan bedene baktı. Onu incitmekten korkuyormuşcasına yumuşakça ve nazikçe sarılıyordu.

Ama onu bırakmayı da reddediyordu.

Sanki onu bıraktığında dünyasından kaybolacakmış gibi sıkıca sarıyordu kollarını bedenine.

Shura'nın anıları yavaşça zihnine aktı.

Son yaşananları hatırlayınca o da abisine sarıldı.

Ölümden dönmüştü ha ?

Peki ya çevresindekiler?

Kendisi bile ölümünü bu kadar umursamazken çevresindekiler neden bu kadar harap oluvermişti ?

Kalbî sıkıştı.

Abisi...

Ye Qin ona bu kadar değer mi veriyordu ?

Her ihtiyacı olduğunda yanında bitiyor, onu şımartmaktan çekinmiyor, her zaman ardında bir dağ gibi durup onu koruyordu.

Bu his tarif edilemezdi.

Omzuna başını gömen abisinin saçlarını okşayarak "Abi iyiyim" dedi.

Başka ne diyebilirdi ?

En son onu kırdı.

Şimdi de onu ölümüne endişelendirdi.

Galiba fark etmeden  istemeden ya da isteyerek fazlaca kırmıştı onu. Halbuki abisinin ona yaptığı onca güzel şeylere rağmen.

Ve bu şimdi canını yakıyordu.

Niye bu kadar umursuz olup da onu kırıyordu ?

Belki de...

Artık abisine daha iyi olmalıydı.

-Devam Edecek-