gözlerinin deminde hüküm sürerken zulmet,
teninde yanan kırmızıyı gömleğime ilikledim.
kadehimin kıyısına düştü uçurumun gölgesi.
tanrım,
daim arkaya itilen neden aynadaki?çakı oyuğuydu boynumun.
aynı uğultuyla intizar ediyorum sesini.
aynı yerden inkisarım sana.
seninle çocukken karışsaydık,
bu denli kanamazdık.
göğün hengâmesinin,
annen tüm vazoları kırmış gibi sesinden,
bana sığınırdın.
isyanlara kanat geren çatılar gibi,
kol kanat gererdim sana.
şu iki göz odanın ampul patlatan sesinden kaçıp,
sana ilişirdim ev bilip.
ben sandım ki,
uçurumu sevince kayaları avuçlarımı parçalamaz.
saçlarıma asılı kelimeler,
çakı oyuğuydu boynumun.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yakaları kan nakışlı.
Randomboyumu aşan tüm günahları yangına evlat edindir. -şiirler bana ait.