bir gün bir şeyimi kaybettim ve sonra her şey devrildi ayağımın altından çektiler dünyanın yörüngesi kaydı lapa lapa kar yağmadı belki ama yağan yağmur da seni aratmadı isa'nın saçını bir tutam kesip kendi başıma bağladım ama tanrı bana güç vermedi ben kuyu olursam seni içime atmazlar sandım yılmaz benim çeperlerimde çıralar yandı cayır cayır izledim ben bu ağlamaklardan sağ çıkamıyorum şeytana pabucunu ters giydirebilirim ama senin pabuçlarını oturup okşarım şimdi hangi sokağın lambasına yanacağım hangi yolun tavanına asacağım bu ölmekleri ben sana doğru öldüm ama sen dönüp gidiyorsun biz günahlarla kuşandık belki ama sevişmeyi ikimize hak bildim her dokunuşun yeni bir doğuştur dudaklarıma üfledin ve bu yaşamaktı ben buna kendimi adadım ama yılmaz sen benim bütünümsün eteklerime saklanan o çocuksun ve etraf sisli bir yaz akşamı kadar tezat sen bir gün beni kaybettin toprağa vermek gibi olmadı belki beni bul diye üzerime ışıklar taksam ışığın sen olduğunu unuturcasına beni bulur musun yılmaz beni dirilt sana düştüğüm yerden ellerime öde kendini ellerime öl yılmaz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
