ben tam dört senedir. iskelelerde kalan ıslak ayak izlerini kovalıyorum. birine yetişmeye çalışırken öbürü kuruyor. çocukluğumu görüyorum, gökte gül izleri. kan kusuyor ve babaannem hiçbir şey yapmıyor. dedemin radyosunu çok defa kırmak istiyorum ama sonra ellerimin kırılmasından korkuyorum. tanrı beni hatırlasın. yer ya da gök tanıksa bana inanırsın ama ben çok sancı çektim. ben tam dört senedir. bu hengâmede adımı bulamıyorum ve hiçbir şeyden korkmuyorum. bir sen yılmaz. yalnız senin dudaklarından çıkanlar ürkütüyor beni. senin arkanı dönüşlerin. sevişmek istemiyorum diyorsun. tüm kelimeleri çarmıha geriyorsun. tenime dokunmadığın her an bir yılan kıstırıyor etimi. senin temasın cennetin kapılarını gösteriyor bana. ama bu bir günahsa neden ellerin kadar. sınanıyoruz ve yangında çoktan yerimiz hazır. ben merhem olsaydım isa'nın yarası iyileşir miydi. yoksa bunun için meryem mi olmam gerekirdi. ben tam dört senedir. senin meryem'in olmak. tanrı buna izin verir mi yoksa yılanlarla çatışmaya devam mı edeceğim. akrebin iğnesinden mi kaçacağım şeytanın ilgisinden mi. tanrı beni unutsun ama ben tam dört senedir sadece yağmur yağarsa gökkuşağı doğar sanıyorum. güneşi istemiyorsan renkleri de bekleyemezsin. unuttum maviyi. ve bir kasırga aldı bizi. sana kaburgamı ödünç verdim, belki sattım. seviş benimle yılmaz. ben tam beş senedir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yakaları kan nakışlı.
De Todoboyumu aşan tüm günahları yangına evlat edindir. -şiirler bana ait.