kan ne kadar aitse kırmızıya,
o denli tutuşuyorum sana.
kımıldayamıyorum senden öteye.
camdan örgüler kesiyor nefeslerimi.
kargaşalar ayaklanıyor zihnime.
ellerime dolanan ızdıraplı harpler,
seni yazmak için örgütleniyor.
izin ver soluklanayım sesinde.
yalan söyledim korkumdan.
incecik halat dedim bir şey değil.
o ip benim kaburgamı kıracak kadardı.
yüzümde mimik oynamadı dedim.
diyemedim ki,
ben seni ağlarım sadece.
ben seni gülerim.
azılı bir günah olsan,
katlarına taparım cehennemin.
gidebileceğin kapıyı yutmak istedim,
boğazıma mühürlendi tüm sözler.
sana kıvılcım dedim ya,
benim içimde yangın vardı mevâ.isterim kırmızılarını tenime dövmek.
solgun akşamlardan toplamak seni,
kötülüğün değmediği günlere sarmak.
dilerim hiçbir kasvet çökmesin üzerine,
yıldırmasınlar renklerini.
senin turuncun zarar görse,
benim gün batımlarım yitirir güneşi.
eğer susuz kalacaksa bu dünya,
isterim seninle birbirine karışan,
tek ırmak olmak.
kaçmak yabancı çehrelerden uzağa.
ihtirasın üflediği kentlerde birleşmek.
tüm şiirlerim kuşanır seni,
gecenin hazin kokusunu andıran boynundan.
zaafımın sen olduğunu anlamışçasına,
kirpiklerimi kırmaya ürkerek öpmen.
bugün öleceksem eğer,
eteklerinde hayat bulduğum,
sesinde can vermek isterim.
son soluğumda yeşermek dudaklarında,
seninle yeniden doğup,
tekrar tekrar yanmak isterim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yakaları kan nakışlı.
Randomboyumu aşan tüm günahları yangına evlat edindir. -şiirler bana ait.