bu yabancılık bildiğim yolları unutturuyor. insanların tenleri nahoş. ayak bastıkları yer kurur kökünden. tanrının gözleri sağır. duymaz kulpu kırık sözlerimin altındaki kanı. etraftaki her nefesin kulakları kör. ancak sen satırlarımda yatan kokuya erişirsin. sen tenimde yangın doğurabilirsin. ruhumun zifirine sen doğabilirsin. bilirsin ölümü yutmak istediğimi, ve bilmezsin sana saf soyunabilmek için, yalanları kazıya kazıya tahriş ettiğim gövdemi. arafta oluşumu yok sayıp, sana taptığım vakitleri. tanrının gömleğinin cebinden çaldığım, yeşil mendili gözlerine yem ettim. hiçbir el hak etmez görmeyi. nazarı uzaklarda dursun diye nefretin, sana üzerlik topladım, mezarlık çalılarından. -kirpiklerinde yayılan tütsüden bir soluk, çektim içime uzağından. kaburgama değin yaydım, kaburgama değin yandım.-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
