Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kız giden arkadaşlarının arkasından son kez baktı. Yönünü mahzene doğru çevirdi. Yenildiğini kabul etmesi ve bunu adama itiraf edebilmesi için biraz yardıma ihtiyacı vardı. Burada uzun süredir çalıştığı için eli fazla aramadan şaraplardan en iyi olanı buldu. Mutfaktan da bir kadeh alıp, içmek için en sevdiği yer olan buzhaneye girdi.
Burası düşünmeyi en çok sevdiği yerdi. Bütün zor kararlarını burada alırdı. Ve sırada hayatının en önemli kararı vardı. Cebinde oynayıp durduğu kutuyu çıkartarak bir rafın üstüne koydu ve kutuyu açtı. Ardından yanında getirdiği şarabı da pintilik yapmadan kadehe doldurdu. Her yudumunda aklından bir cümle geçirdi. Başından beri istediği şey, şimdi karşısındaydı. Peki, kalbini sıkan bu şey neydi?
Ona yenilmek mi?
Yoksa?
Yoo, hayır böyle bir şey söz konusu bile olamazdı.
Kendi kafasını daha fazla karıştırmadan telefonu çıkartıp adamı aradı. Birkaç çalış sonrası onun sesini duydu.
"Restorandayım, seni bekliyorum."
"On dakika sonra oradayım."
***
Ne kadar zaman yavaş geçsin istese de bir o kadar hızlı geçiyordu. Onunla bu konuyu konuşmak istemiyordu fakat bu oyunu kendisi başlatmıştı. Kaybedeceğini bile bile iddiayı kabul etmişti.
Önce adamın ayak sesleri duyuldu, ardından nefes kesen görüntüsü. Üzerine giydiği gömlek yine ciddilikten uzak bir şekilde kolları kıvrılmış, üst iki düğmesi açıktı. Geriye doğru yatırdığı saçlarından bir tutamı öne düşmüştü yine. Onun gibi asiydi saçları.
Karşısına gelip oturan adamla derin bir nefes alıp, içtiği kadehi ona doğru uzatıp içmesi için verdi. Adam hiç düşünmeden eline kadehi aldı ve kadının dudak izinin bulaştığı tarafı kendine doğru çevirerek tek seferde içkiyi bitirdi. İçkiyi adam içmiş, görüntü karşısında yutkunması kadına kalmıştı.
Dakikalardır avcunda tuttuğu kutuyu açarak masanın üstüne koydu. Arslan yanılmadığını görünce kendiyle bir kez daha gurur duydu ama fazla uzun sürmedi. Çünkü bu yüzüğün ne demek olduğunu biliyordu. Onun kabullenemediği şeyi, Sade bir çırpıda söyledi.
