Destined For You [ COMPLETED ]✔️

Chapter 25

Austin (2)

Skies are dark it's time for rain
Final call you board the train
Heading for tomorrow
I wave goodbye to yesterdays
Wipe the tears you hide your face
Blinded by the sorrow

How can I be smiling like before
When baby, you don't love me anymore

Say it isn't so
Tell me you're not leaving
Say you changed your mind now
That I am only dreaming
That this is not goodbye
This is starting over
If you wanna know
I don't wanna let go
So say it isn't so

Ten to five atleast we tried
We're still alive but hope just died
As they close the door behind you
Whistle blows and tons of steel
Shake the ground beneath the wheels
As I wish I never found you

How can I be smiling when you're gone
Will I be strong enough to carry on

Say it isn't so
Tell me you're not leaving
Say you changed your mind now
That I am only dreaming
That this is not goodbye
This is starting over
If you wanna know
I don't wanna let go
So say it isn't so...

I felt like my heart broke into pieces. My tears continue falling as I walk through my car.

Mas masakit pa pala 'to sa nalaman kong si Mommy ang nagpapapatay sa ama ko. Mas doble ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Ang taong akala ko mahal ako ay wala na..wala na siyang nararamdaman para sa akin.

I drove my car so fast na hilam ang mga mata sa luha. Wala akong pakialam kong anong mangyayari sa akin. This is so gay! Pero,talagang nasasaktan ako ngayon and I couldn't bear the pain I am feeling right now.

Natagpuan ko nalang ang sarili ko na nakaupo sa labas ng condo ko. Kung hindi pa ako tinawag ni manong guard ay hindi ko malaman na nandito na pala ako sa condo ko.

Dumerecho akong pumasok sa loob..at kinuha ang lahat ng alak na nasa mini bar ko..

Gusto ko munang magpakalunod ngayon.. gusto ko munang makalimutan ang sakit na nararamdaman ko ngayon, ang mga problema ko, at ang lahat ng tao sa paligid ko..

Fvck! This is not me. This is not so me..

I wanna keep up my senses pero, talagang masakit. Kahit gusto kong maging okay, pero deep down inside me I'm dying.. i'm dying in pain.

I grab some bottle of vodka at mabilis na tinungga ito..

*******

Clyte

Tahimik akong bumalik sa loob ng bar. Kita pa sa mukha ko na galing ako sa pag-iyak.

My tears suddenly fell when I saw Austin turned his back at me. I wanna call him to come back, pero pinigilan ko ang sarili ko. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko,gusto ko siyang sundan at yakapin pero hindi ko magawa. Hindi pa ako handa, dahil masakit pa para sa akin ang nangyari.

"You okay?"Sev asked nang makaupo ako sa tabi niya. I didn't bother to look at Tres and Kiray..

"Yeah.."mapait na ngiti ko sa kanya. He sighed.

"You didn't forgive him don't you?" He asked again but I didn't bother to answer.

"Parehas kayong masasaktan pag puro kayo pataasan ng pride Klay. I know, you both love each other, pwede bang ihiwalay nyo muna ang mga nakaraan niyong dalawa? You're both the victim here. Ikaw nawalan ng ina, at siya nawalan ng ama, sa madaling sabi, walang kasalanan si Austin dito Klay. Please, huwag niyo ng pahirapan ang mga sarili niyo kasi naiinis na ako sa inyo! Pramis!"

My tears fell. "Can you call him Sev?"

He tsk-ed at kinuha ang cellphone.

"You okay?"tanong ni Tres at Kiray. Ang mga kasamahan namin ay nasa dance floor na ngayon puro na nagwa-wild dancing.

I nodded.

"Hayyy! Ang hirap kasi sa mga taong puro nakainom ng anesthesia!"naririnig kong maktol ni Sev habang nagda-dial sa cellphone.

Hindi ako nagsalita at tahimik lang na nakatungo.

"I can't contact him Clyte.."

"Please subukan mo ulit.."

"Tss! Kanina nandito, ano bang ginawa mo?"

Hindi ako nakasagot..

*****

Kinabukasan, hindi parin namin nako-contact si Austin..

"Sev, baka naman nandun siya sa mga pinsan nyo o di kaya sa mga kaibigan niyo."nag-aalalang saad ko sa kanya.

"I already called our friends and cousins pero wala siya doon.."

Fvck! Saan na ba nagpupunta yun? Kasalanan ko 'to eh..

******

Week had past, wala paring Austin na nagpaparamdam sa amin.. I called Sev pero wala parin..

"Sev, ano may balita ka na? Meron pa bang ibang lugar na pwedeng puntahan niya? Kasalanan ko 'to Sev e.."

"Hayy..ewan ko sa inyo.. subukan mong puntahan sa condo niya baka nandun siya. Text ko nalang ang passcode at kung saan ang unit niya.."

Nang matanggap ko ang text ni Sev ay mabilis akong nagpunta doon sa condo unit niya riding my Toyota Tundra..

Yeah, I have my own car now. Naibalik na ang kompanya sa amin ni Papa at lahat ng ari-arian na pag-aari ng aming pamilya ay naibalik na. Kaya tama si Sev, biktima kami pareho ni Austin dito at wala siyang kasalanan..

Kaagad kong pinasok ang condo niya nang makarating ako. Sinita pa ako nung guard, kung hindi ko sinabing kay Austin ako pupunta ay hindi sana ako makakapasok. Last na 'to. Kung wala pa si Austin dito, hindi ko na alam ang gagawin ko.

Sobrang dilim ang tumambad sa akin pagkapasok ko. Hinanap ko ang switch ng ilaw ang thankfully nakapa ko naman ito.

Sobrang kalat ng loob, puro bote ng alak ang nandun at mga pinaglagyan ng mga pagkain sa center table na nandun nang mabuksan ko ang ilaw. Tsk!

Pupulutin ko na sana ang mga bote at mga platito nang makita ko si Austin na nakahandusay sa sahig..

"Austin!" kaagad ko siyang dinaluhan, inangat ang ulo at tinapik ang mukha.

"Austin!" tawag ko ulit sa kanya ngunit nananatili siyang nakapikit.

"Austin..ano bang ginawa mo ha? Sorry.. sorry.."iyak ko habang yakap siya na nanginginig sa taranta. Pansin kong ganun parin ang suot niyang damit nung nasa bar kami.

"Austin..hoy! Austin.."pero hindi parin siya nagmulat ng mga mata. Kinabahan na ako kaya kaagad kong tinignan kong may pulso pa siya, and thankfully he still has a pulse kaya kaagad akong tumawag ng tulong sa labas..

Mabilis kong tinawagan si Sev at sinabing puntahan niya kami sa hospital..

A/N

Dedicated to MenchuLeeReynes.. 😉😘😘

Song used : Say it isn't So