Ebruli ~ bxb

*5*

Medya Mabel Matiz- Değilsin

.

.

.

Ödül değilsin ceza değilsin

Sen hep benimsin yalnızlık

Günah değilsin ayıp değilsin

Yasak değilsin ayrılık

Uzak değilsin yakın değilsin

Neredesin ey mutluluk

Her şeyine vuruldum

Aşk beni ben aşkı unuttum

.

.

.

Burak

Bulut arabayla ayrıldıktan sonra kendimi kaybedip tuhaf hareketler yapmam az değilmiş gibi bir amca yaptığım hareketleri görüp kıs kıs gülmüştü bana. Onu fark eder etmez hızla evime girdim.

Erdem de Toprak'la gittiğine göre dışarı çıkmamız hayal oldu. Can sıkıntısından mutfağa gidip Tarhana Çorbası ve Patates yemeği yaptım yaklaşık bir saat içerisinde. Haberiniz yoksa söyleyeyim kalp ağrınızı bu şekilde geçirmeye çalışmayın benim gibi, bir işe yaradığı yok.

Bir kaseye iki kepçe tarhana çorbası koyduktan sonra ılımasını bekledim ve içtim. Çorbayı bitirdikten sonra bulaşığı halledip koltuğa attım kendimi. Koltuğa oturmamla telefonumun çalması bir oldu.

Onur'un aradığını görünce hemen telefonumu açtım. Müsaitsem bana geleceklerini söyledikten sonra müsait olduğumu duyar duymaz telefonu kapattı. Demekki acelesi vardı. Peki kim kim geleceklerdi ki? Kesin sevgilisi Deniz'le gelir diye düşündüm.

Mutfağa geçerek en basit tatlı olan pudingi yaptım. Tabi ki çikolatalı ve antep fıstıklı olanından. Pudingleri kaselere yerleştirip tencereyi yıkadıktan sonra acaba üzerlerini süslesem mi diye düşünürken kapı çaldı. Ne çabuk gelmişlerdi öyle ?!

Kapıyı açınca bana endişeyle bakan Deniz'i, Onur'u ve Onur'un kucağındaki kişiyi gördüm. Hemen kenara çekilerek içeriye geçmelerini sağladım. Onur kafasıyla içeriyi işaret edince önlerine geçip misafir odasına geçerek dolaptan yeni bir yastık alıp yatağa yerleştirdim.

Onur kucağındaki kişiyi yatağa bıraktıktan sonra o kişinin Deniz'in arkadaşı olan Nedim olduğunu fark ettim. Sanki o fotoğraflardaki neşe dolu hali gitmiş gözleri boş bakan, tepeden tırnağa mutsuz bir Nedim vardı karşımda.

Onur omzuma elini koyarak 'Hadi gel çıkalım, Deniz gelir şimdi.' diyerek beni içeriye yönlendirse de Nedim'in tavandaki tahtalara boş boş bakışı bana çok tanıdık gelmişti, hemde hatırlamak istemediğim kadar tanıdık...

Salona geldiğimizi fark edince kafamı iki yana sallayıp aklımı başıma topladım. Deniz odaya geçmeden önce Deniz'e sıkıca sarılıp 'Bir şeye ihtiyacınız olursa haber ver lütfen.' dedim. Onur koltuğa yerleşince ne konuşacağımı bilemedim ilk başta. Sonrasında 'Hoş geldin kuzen.' diyerek konuşmayı başlattım.

Onur 'Hoş bulduk, hoş bulduk. Birden ne yapacağımızı şaşırdık Allah'tan aklıma senin burada olduğun geldi de hemen sana geldik. Elim ayağım boşaldı Nedim'i öyle görünce.' dedi. Ne olduğunu sormak istesemde evin içi küçüktü ve konuştuklarımızı duymaları çok yüksek ihtimaldi. Onur'a dönerek 'Hadi gel arka bahçeye geçelim.' dedim ve arka bahçeye çıktık.

Bahçedeki koltuğa yan yana oturunca Onur bir süre kafasını koltuğa yaslayarak dinlendi. O ara bende bahçedeki çiçeklerime baktım, bitki besini almayı unutmamalıydım. Misafir odasından gelen şarkı sesiyle sıçradık ikimizde. Hem müzik açılmıştı hemde Nedim'le Deniz şarkıya eşlik ediyordu.