Ebruli ~ bxb

*8*

Medya Kenan Doğulu- Ara Beni Lütfen

Belki haberin yok, her şeyi duydum
Belki yüzün yok, perişan oldun
Belki de şarjın bitti, ya da biz bittik
Ara beni lütfen

Sesini duymalıyım
Masal anlatsan da
Hikayen ödülleri
Toparlasa da

Seni çok sevmiş olsam da
Unut beni lütfen
Sana çok kızmış olsam da
Ara beni lütfen

Umduğum dağlara karlar mı yağdı?
İçinde bu kadar öfke mi vardı?
Ben demiştim demeyi, ezberledim gitmeyi
İnsan sevdiğine böyle yapar mı?

.

.

.

Burak

Sabah sırtıma, belime ve kalça yanaklarıma konan öpücüklerle uyandım. Hayatımda ilk kez kalça yanaklarından öpülen biri olarak söylüyorumki çok utanç vericiydi. Gözlerimi kapatıp uyuyormuş gibi yaptım, dünden sonra Bulut'a bakmaya utanıyordum. 

Arkamda Bulut'un parmağını ve soğuk kremi hissetmemle biraz gerilsemde kendimi çok kasmamaya çalıştım.

Bulut bir kumaş parçasını - muhtemelen baksırımdı -  yukarıya çektikten sonra sırtıma öpücük kondura kondura yukarıya çıktı ve bir anda omzumu ısırdı. Acıdan çok acıyacak diye korkup çığlık attım. Ama ben Bulut'tan önce hiç çığlık atmazdımki... 

Bulut ısırdığı yeri öpünce dayanamadım ve yüzümü ona dönüp 'Manyak ?!' dedikten sonra göğsüne vurdum. 

Bir anda Bulut kendini geri çekip ifadesiz bir şekilde yatak başlığına yasladı sırtını. Canını yaktığımı düşünerek hızla Bulut'un yanına emekledim. Tam oturacakken Bulut belimden tutup 'Canın acıyabilir, şimdilik kucağımda otur.' diyerek kucağına oturmamı sağladı.

İki elimi de omzuna koydum ve yüzüne baktım. Canı acıyor gibi görünmüyordu. Parmağımı vurduğum  yere koyup biraz gezdirdim, çok hafif kızarmıştı. 

Dudaklarımı omzuna dokundurup çekiyordum ki Bulut çenemi tutarak yüz yüze gelmemizi sağladı. 'Bugün en güzel günlerden biri papatyam.' diyerek dudaklarımızı buluşturdu. Kollarımı boynuna sarıp dudaklarını doyasıya öptüm. Kaç gündür aklımdan çıkmayan dudakları yine dudaklarımın üzerindeydi.

Ben hırçın bir şekilde  ve telaşla dudaklarını öperken Bulut çok sakindi ve yavaş yavaş öpüyordu beni. Aklıma dün ben odaya girmesem öpüşeceği üzerinde tamamı dantelden olan ve içini gösteren gömlek giyen o adamla olan pozisyonu gelince dudaklarımızı ayırıp omzunu ısırdım.  

Yaptığımla Bulut'un şok olması gerekirken gülümseyerek 'Hırçın papatyam benim.' diyerek kucağında benimle birlikte odadaki banyoya gidip ikimizinde yüzünü yıkadı sonra da mutfağa götürdü.

İçimde bir çatışma bir şaşırma durumu vardı. Ben kimseyi ısırmazdım ki... Yoksa ısırır mıyım ?! Hayır, sadece Bulut'u ısırdım. Neden ısırmıştım ki yapabileceğim onca şey varken ? 

Isırma konusundan başka şeyler de keşfetmiştim kendimle ilgili. Sadece bu durumla bir anda karşılaşmak kısmen şoka girmeme neden oldu.

Kapının çalmasıyla beni koltuğa bırakarak kapıyı açmaya gitti. Kapıdaki her kimse gitmesi için uzun süre konuşması gerekmişti. Elindekiyle yukarıya çıktıktan sonra şortunun üstüne tişört  giyerek inmişti.

Kendi üzerime bakınca sadece boxerla olduğumu gördüm. Aklım nasıl gittiyse üzerimdekilere bile yeni bakabildim. İşte buna Bulut etkisi diyorum.