Ebruli ~ bxb

*2*

Medya- Can Oflaz | Yeter Ki (Loop Cover)

Ellerim, gözlerim kelepçelerde
Sevda çöllerinde
Geçiyor aylarım, yıllarım, gecelerim
Sevda zindanlarında

Yeter ki sen sev beni
Yeter ki inan bana
Yeter ki sen sev beni
Yeter ki inan bana

Varlığın dilimde bir yudum su
Sevda çöllerinde
Hayalin, serabın yeterdi bana
Sevda zindanlarında

.

.

.

Burak

Gözlerimi açtığımda şaşkınlık içindeydim. En son ne olmuştu ? Bulut ! En son Bulut'la olanlar olmuştu. Aslında çok bir şey olmamıştı. Tabi bir sorum vardı. Ben ne ara uyudum ? Hala Toprak'ın evinde miyiz ? Bulut nerede ? Telefonum nerede ? Tamam birden fazla sorum varmış...

Yatakta doğrulup odaya bakmaya başladım. Bakışlarım kapıyı bulunca Bulut'un o minicik gülümsemesini yakalamıştımki hemen gülümsemesini yok ederek ciddi ifadesine büründü.

Bir sorun mu olmuştu acaba? En kötüsünü düşünmek istemiyorum ama bir ihtimal varlığımdan rahatsız mı olmuştu yoksa. Hayır lütfen öyle olmasın.

Yataktan çıkınca odadaki açık kapıdan banyoya girip elimi yüzümü  yıkadım ve banyodan çıktım. Ardından Bulut'a dönerek 'Günaydın Bulut. Sanırım sana ayak bağı bağı oldum gece, üzgünüm.' diyerek bakışlarımı ellerime indirdim.

Sesinden hiçbir şey anlamamam için özel bir çabayla 'Günaydın Burak. Ayak bağı oldun diyemem. Ayrıca uyurken utandığın zamandan bile tatlı olduğunu belirtmeliyim.' dedi. O-o bana tatlı mı dedi..

Yutkunduktan sonra mırıltı şeklinde 'Teşekkür ederim.' dedim. Bir anda Bulut'un ayakları görüş açıma girdi. Çenemden tutarak 'Ne için teşekkür ediyorsun ?' dedi. Anlayamamıştım. Teşekkür etmemem gerektiği mi yoksa gerçekten ne için teşekkür ettiğimi mi merak etmişti çözemedim.

Gerçi onun yanındayken beynim uyuşuyor ve çoğu şeyi algılamakta zorlanıyordum. Kendime gelmeliydim. Etkilenmek yok Burak ! Adamı bir daha görmeyeceksin belkide, o yüzden etkilenmek yok.

Biraz daha yüzüme baktı ardından 'Cevap yok mu? Peki.' dedikten sonra dudaklarıma yapıştı bir anda. Şaşkınlıkla gözlerim kocaman olmuş bakarken ne ara ona karşılık verip öpüşmemizi ilerlettiğimi bilmiyordum. Çoktan etkilenmişimde haberim yok...

Öpücüğü sonlandırdıktan sonra kafasını boynuma yerleştirerek derin derin nefes almaya başladı. Kollarını belime yerleştirip ona iyice yapışmamı sağladı. Kalbim çıkacak gibi atarken 'Ah kokun bile senden ayrılmamı engelliyor. Neden bu kadar sevilesisin ki, canını yakmaktan korkuyorum.' dedikten sonra boynuma minik bir öpücük kondurmasıyla içim titredi.

Kısa bir süre sonra birkaç adım uzaklaşarak 'Kıyafetlerin dolapta, giyindikten sonra merdivenlerden aşağıya inebilirsin. ' dedikten sonra arkasını dönüp kapıya ilerledi.

Çıktıktan hemen sonra 'Toprak ve Erdem aşağıda, kahvaltı için bizi bekliyorlar.' demesiyle dolaptan hızlıca kıyafetlerimi alıp giyindim.

Bu arada telefonumu bulmuştum, aslında kaybetmemiştim ama olsun. Kaan üç - dört kez beni aramış. Cidden hiç vazgeçmez mi bir insan ? Yine de önemli bir şey olabilir diye 'Bir sorun yok değil mi? Aramışsın yeni gördüm.' yazarak yolladım. Hemen cevap verdi. 'Sorun yok. Sadece bu sefer benimle buluşmayı kabul edersin diye aramıştım.' yazdı.