Ebruli ~ bxb

*33*

Medya Cem Belevi - Sevemez kimse seni

Sevemez kimse seni
Benim sevdiğim kadar
Sevemez kimse seni
Benim sevdiğim kadar

Sevgilim sen olmasan
Yaşamak neye yarar
Sevgilim sen olmasan
Yaşamak neye yarar

Her gün seni düşünür
Her an seni yaşarım
Seni sevmekten değil
Kaybetmekten korkarım

Her gün seni düşünür
Her an seni yaşarım
Seni sevmekten değil
Kaybetmekten korkarım

Bir gün beni unutur
Başkalarına bakma
Bir gün beni unutur
Başkalarına bakma

Birazcık sevgin varsa
Beni yalnız bırakma
Birazcık sevgin varsa
Beni sensiz bırakma

Her gün seni düşünür
Her an seni yaşarım
Seni sevmekten değil
Kaybetmekten korkarım

.
.
.

Bir Buçuk Ay Sonra

Bulut

Aylardır olan yarım yamalak uykumdan sonra en güzel uykuyu Burakla uyuduğumuz gece almıştım. Ve o gecenin ardından geçen altı haftada yine eskisi gibi yarım yamalak uykuma geri dönmüştüm.

Yine de o geceye minnettardım. Her şey Yalçınla Hazar'ın bana akşam yemeğine geldiği gece Yalçın'ın telefonunu unutmasıyla başlasa da aynı akşamın ilerleyen saatlerinde bu sayede Burakla yan yana gelebildim. Hem de aylar aylar sonra.

Bu altı hafta içinde Yalçın bana Hazarla birlikte YekÇağLut ile gittikleri piknikte Burak'ı tek gördüğünü, yanına giderek kısa bir sohbetten sonra yanlarına çağırıp YekÇağLut ile Burak'ın arkadaş olduğunu söyledi. Burak adına sevinmiştim.

Yekta, Çağıl ve Bulut sahiden insana iyi gelen, neşe dolu ve özel bir ilişkiye sahip özel insanlardı. Kısa sürede kendinizi yakın hissedip arkadaş, arkadaştan öte dost hatta aile oluveriyordunuz bu çocuklarla.

Tanıştığımız günden sonra bir iki kez pastanelerine ziyarete gitme imkanı buldum ve beni tüm içtenlikleriyle karşılayıp birlikte gülüp güzel sohbetler ettiğimiz günler oldu. Bir kez de dışarda yemeğe davet ettim üç yeni aile üyemi.

Bir kez de Hazar, Yalçın, Burak ile YekÇağLut ve ben hep birlikte yemek yedik. Bu yemege gittiğimde Burak'ın orada olacağını bilmemekle birlikte gidince yine eskisi gibi davranmaktan öte dudaklarına kapanmamak için kendimi zor tutmuştum. Yine de mesafeli davranmaktan kendimi alamadım. Tehlike henüz geçmemişti çünkü...

.
.
.

İş yerinde herkese iki haftalık tatil verdikten sonra ilk hafta ruhumu dinlendirmiş ardından da bugün yola çıkmıştım.

Yaklaşık iki saat süren yolculuğun ardından grup terapisinin yapılacağı dağ evine gelmiştim. Bizimkilere haber vermesem de kısa kafa tatiline çıktığımı belirten bir not bıraktığım için sorun olacağını düşünmüyordum.

Yan koltuktan sırt çantamı aldım. Arabadan inerken etrafa bakarak birkaç dakika geçirdim ve hemen ardından eve ilerleyerek zili çaldım.

Doktor Mete kapıyı açarak 'Hoş geldiniz' diyerek kenara çekildi. Selam verdikten sonra içeriye geçtim. Bir kez de grup terapisine katılmamı rica etmişti doktor, ondan ricasını kırmamış gelmiştim.

Doktor Mete'yle birlikte salon olduğunu düşündüğüm odaya girince dört çift göz bana döndü. Dört kişiden ikisi - bir kadın bir erkek- ayrı ayrı koltuklarda otururken diğer ikili - bir kadın bir erkek- pencere önündeki tekli koltuklara ayrı ayrı oturmuş el ele tutuşuyordu.