Kanlı Zambaklar

⚜ KANLI ZAMBAKLAR | 19/3

-19/3-

Şile'de kalacağımız otele geldiğimizde arabalarımızı park ettik. Hepimiz araçlarımızdan inip otele doğru yürürken yanıma ilk gelen Tarık olmuştu.

"Geldiğin için teşekkür ederim Rüya. Bu benim için gerçekten önemliydi."

Tarık'ın sözlerinde samimi olduğunu anlayabiliyordum. Ve bu beni daha da şaşırtıyordu. Ondan bu denli bir samimiyet, sıcaklık beklediğim yoktu. "Benden pek hazzetmediğini düşünüyordum Tarık, ne yalan söyleyeyim."

"Artık her şey geride kaldı. Sen de bizden sayılırsın."

"Az da olsa güvenini kazandığıma sevindim. Dostluğun benim için önemli."

"Benim için de öyle."

Arda bana doğru gelince Tarık nazik bir baş işaretiyle yanımdan ayrıldı. Yeni bir krize sebep olma hususunda temkinli davranmaya çalıştığı belliydi.

Arda ise özlem dolu bakışlarını uzun uzun gezdirdi yüzümde. Gözlerime baktı. "İyi ki geldin Rüya, seni çok özledim."

Ağırbaşlı ve mesafeli tavrımla başımı salladım. Eski sıcak davranışlarımdan eser yoktu şimdi.

Bu yeni tavrımdan ötürü yara aldığı belliydi. Kalbi kırık görünüyordu. Paramparça olmasını dilerdim. Bana yaptıklarından dolayı hepsinin tek tek paramparça olmasını. "Rüya, böyle uzak durmana dayanamıyorum. Bu tavrın beni öldürüyor. Ne olur yapma bana bunu. Seni unutamıyorum, o geceyi unutamıyorum. Lütfen... Lütfen bize bir şans ver."

"Arda, bunu daha önce konuştuk. Aynı şeyleri tekrar tekrar tartışmanın bir anlamı yok. Süreyya Hanım'a ne kadar değer verdiğimi biliyorsun. Artık bunları konuşmayalım. Buraya bunun için de gelmedim zaten."

"Annemi ikna edeceğim, göreceksin."

Hiçbir yanıt vermeksizin grubu takip ederek otelden içeri girdim. Beril'in düşmanca bakışlarını görebiliyordum. Tarık'ın yanına gittiğinde söylediklerini de gayet rahat bir biçimde duyuyordum.

"Onun ne işi var burada Tarık?"

"Ben çağırdım. Ona karşı nazik ve saygılı davranırsan sevinirim. Çünkü ona düşmanca tavırlar sergilediğinin farkında ve kibarlığından susuyor."

"Madem farkında neden hâlâ kuyruğumuzun dibinde? Neden buraya geldi?"

Sabırlı bir biçimde yanıt vermeye çalışıyordu Tarık. "Ben davet ettim Beril. Ve çok ısrar ettim. Bak, Arda onu seviyor ve Rüya gerçekten iyi biri. En azından benim güvenimi kazandı diyebilirim. Yani artık bizim arkadaşımız, buna alışsan iyi edersin."

"Demek öyle." Kadının gücenmiş olduğu ses tonundan bile belliydi.

"Evet, öyle."

Öfkeyle resepsiyona gidip oda anahtarını aldı ve hışımla merdivenleri çıktı Beril. Varlığımdan nefret duyduğunu görebiliyordum ve bu bana zevk veriyordu.

Resepsiyona vardığımızda Tarık ve Arda aynı anda beni işaret ederek "Hanımefendiye bir oda-" dedikten sonra duraksayarak birbirilerine baktılar.

Sakinleştirici bir ses tonuyla müdahale ettim. "Tamam çocuklar, ben hallederim." Resepsiyoniste döndüm "Ben bir oda istiyorum. Beylere de yardımcı olursanız..." Tarık ve Arda'nın arasındaki gerginliğin hâlâ tam olarak dinmediğinin farkındaydım. Bu gerilim bir süre daha böyle süregeleceğe benziyordu. Hele ki Tarık'ın eski şüpheci ve soğuk tavırlarının tersine samimi ve sıcak tavırları sürdükçe bu gerilim bir süre daha uzayacak gibiydi.