Life After Lies

NINE: STALKER

It's Saturday morning. I woke up late dahil na rin siguro sa kakaisip ko tungkol sa nakita at narinig ko kagabi.

"Hija, wake up. Paalis kami ng Daddy mo. Ikaw na muna ang bahala dito, okay?" hinawi nya ang kurtina sa glass window ko kaya naman napa balikwas ako dahil sa sikat ng araw na tumama sakin.

I stretched my arms and hugged my pillow made from cotton. "Alright, Mom. Ingat po kayo"

"Eat your breakfast later. I love you," she caressed my hair kaya naman bumangon ako at niyakap si Mom.

"I love you more, Mommy. Tell Dad that I love him too," I said and she just smiled and nodded. Maya-maya pa ay lumabas na rin sya.

+

Another boring day for me. I called Deffi baka free sya today. Maybe we can go to the mall? Shopping somewhere near, Hong Kong perhaps?

"Hello, Deffi" bungad ko nang sagutin nya ang tawag.

"Good morning, Sissy. Napatawag ka?"

"Mag shopping tayo. It's Saturday naman," I suggested habang dahan-dahang bumabangon. Sana free sya today.

"I'm sorry Eli. May family gathering kami ngayon. Gusto kitang samahan kaya lang, I can't," nang hihinayang na sagot nya. Fine, do I have a choice?

I sighed. "Alright. Ako na lang muna"

"Sorry talaga ha, babawi ako next time. I'll get you a boylet," she joked.

"Not interested, bye. Enjoy," I ended the call. Gosh, ako lang talaga ngayong araw.

Bumaba na ko para mag almusal at bumungad sakin si Yaya Cora. "Hija, kumain ka na. Naka alis na ang Mommy at Daddy mo," she smiled prepare my breakfast.

Habang kumakain ay hindi maalis sa isip ko ang narinig ko sa parking. Should I at least tell this to Deffi? I trust her naman kaya lang she's so talkative and baka madulas sya bigla. Anyways, never mind.

Nang matapos ako kumain ay naligo na ako at nag bihis. I wore my cute mustard dress from Chanel paired with my stilettos from Louis Vuitton and sprayed my perfume.

Humarap ako sa salamin and smiled. Bihira lang ang nabibigyan ng ganito ka gandang mukha kaya I'm so blessed.

+

Bumaba na ako at nag paalam kay Yaya. "I'll be back po siguro before dinner"

"Saan ka ba mamimili, hija? Ang sabi sa akin ng Mommy mo ay huwag ka na lumabas ng bansa," pag bibilin nya.

I chuckled and nodded. "Sa malapit lang po, Yaya"

Tumango sya kaya naman lumabas na ko at sumakay sa aking sasakyan. I drove hanggang makarating ako sa pinaka malapit na mall. Mabuti na lang at hindi traffic.

I entered the mall and as usual, all eyes are on me. Calm down guys, ako lang to. Naglakad ako hanggang makarating ako sa isang boutique na puro branded shoes. I love it!

Nang nakapasok ay naglakad-lakad ako para makapili. I stopped for a moment nang mapansin kong kanina pa sunod ng sunod ang sales lady na nasa likuran ko. Nilingon ko sya at halata namang nagulat sya sa ginawa ko.  "Bakit ba sunod ka ng sunod? Close ba tayo?"

Napatungo ang babae at mukhang napapahiya na. I raised my eyebrow and crossed my arms on her. "If you're thinking na mag sho-shoplift ako then think again"

Inikot ko ang piningin ko sa buong boutique bago nagpatuloy sa pag sasalita. "Kung tutuusin ay kaya ko itong bilhin ngayon mismo"

Hinarap nya ko at nahihiyang nag salita. "I-I'm sorry po"

"It's okay, dear. Just leave me alone, I can manage," I gave her my sweetest smile bago sya pagmasdan na umalis. Ganyan nga.

I looked around and saw a pair of stilettos na kung di ako nag kakamali ay Versace yun. I was about to get it nang may nauna sakin. Gosh, ano ang cringe naman parang sa corny palabas lang.

Lumingon ako and I was about to yelled at her nang mag salita sya nag ikinagulat ko.

"Babe, I want this"

My jaw dropped when I saw Noimie. And she's pertaining to her boyfriend! Sa pagka taranta ko ay bahagya akong napatalikod sa gawi nila at nag kunwaring tumitingin ng ibang sapatos.

"Alright. Bibilhin ko yan para sayo"

Gosh, that stilettos is mine!

"Talaga? Thank you!"

Bahagya akong sumilip pero bigo pa din akong makita yung lalaking kasama nya. Pero isa lang masasabi ko, he's rich. Of course, that stilettos can cost almost hundred and thousand. Well, for me that was just a penny and I can buy even tons of it. O kahit na ang mismong boutique na to pa.

+

Dali-dali akong sumunod sa kanila. Di bale nang wala kong mabili. Kung mamimili pa ako ay baka di ko na sila masundan. Hinintay kong makalabas sila bago ako pa-simpleng sumunod. Hindi dapat nila ko makilala, kundi nakakahiya at nakakasira ng image. Like, a Del Prado is a stalker? No way.

Bago ako makalabas ay nahagip ng mga mata ko ang sales lady kanina. "Wala po ba k-kayong nagustuhan?"

She's so worried about my choices. Hindi normal ang pumasok dito na walang binibili? Gosh.

"Wala. Don't worry, sa susunod na balik ko dito ay itong mismong boutique na ang bibilhin ko," ngumisi ako before I opened my bag para kunin ang Dolce & Gabbana kong shades bago naglakad paalis.

Spay mode on. Hindi ko to pinangarap but for the sake of Cleo— I mean, for the sake of my konsensya edi fine, I'll do it na lang. Wala namang choices.

Humanda ka sakin Noimie. Makikita mo, malalaman ko rin ang tinatago mo. Mabubuking kita, and I'm hundred percent sure. I will do everything para naman matigilan na ang toxic traits nya, that's harmful. Imagine, kahit ang ibang tao ay naaapektuhan na rin sa makasarili nyang acts. So selfish.