Life After Lies

FORTY THREE: FAMILY

Nag tuloy-tuloy pa ang pag uusap namin ni Papa at kalauna'y natigil nang may tumawag sa telepono nya. He excused himself and answered the call.

"Bonjour, Chérie,  j'ai une surprise pour toi quand je suis rentré à la maison"

(Hello, Darling, I have a surprise for you when I got home)

"Faites un délicieux dîner pour nous"

(Make a delicious dinner for us)

And then he ended the call before looking at me. My jaw dropped, don't tell me ipapakilala na nya ko sa t-totoo nyang pamilya? No way! I'm not ready. Baka mamaya ay apihin ako doon lalo na at may anak pa ang asawa ni Papa.

I'm not Cinderella, gosh. Baka magkaroon lang ako ng kasalanan kay Papa. Patola pa naman ako, nakakahiya kung dito pa ko mag maldita.

"P-Papa, are you s-sure?" kinakabahang tanong ko.

He looked at me and smiled. Binalewala na nya ang tanong ko. "Where are your things? I'm gonna introduce you to your Tita Madeleine"

Ito na nga ba ang ayaw ko. Hindi kaya masyadong mabilis? "Papa, I think I-I'm not yet rea—"

"Your Tita Madeleine is waiting for you, same as your sister," kampanteng sagot nya. So they're expecting me? Right. Bahala na. Kung apihin nila ako ay syempre hindi ako mag papatalo. Naiba lang ang apelyido ko pero ako pa rin si Elianna Franceska.

Tumango na lamang ako. "I checked in on a hotel room, my things are there"

"Alright. I'll call my secretary to get your things," sambit nya pinatawag ang kanyang secretary mula sa intercom. Matapos nyang kausapin ang secretary nya ay bumaba na kami ng building.

I saw how the employees gave their respect to my Papa. Yung iba ay nakatingin pa sa akin, of course, hindi nyo talaga ako kilala. Nang makababa kami sa basement ng building ay may naka abang na, I think he's in his 40's and he's wearing a suit, shirt and tie. A Butler?

Iginiya nya kami sa isang Mercedes Benz na if I'm not mistaken, isa yung S Class. Mostly, its price starts with nine million on Philippine peso which is medyo pricey talaga. He opened the car for us at sumakay na kami ni Papa. Habang naka sakay ako ay hindi ko maiwasang mag alala. Paano kung magalit sa akin ang asawa nya? Bunga ako ng pag tataksil ni Papa kaya siguradong magagalit din sakin si Tita.

+

Sa sobrang pag iisip ko ay di ko na malayan na nakarating na pala kami. Bumaba ako ng kotse at inilibot ang aking mga mata. Hanggang sa nahagip ng aking paningin ang isang babaeng may kulot at mahabang buhok na nakamasid sa amin. Marahan akong tumungo bilang pag bati at tumango sya at nginitian ako bilang tugon. Nakita kong lumapit si Papa sa babae at hinalikan ito sa noo. Sya na nga siguro si Tita Madeleine.

"Madeleine, this is my daughter Franceska," pag papakilala ni Papa sakin.

Mag sasalita na sana ako ng mahinhin nya kong nilapitan at niyakap. "Welcome to our family, hija. Wag kang matakot sakin dahil tanggap na kita noon pa"

My jaw dropped when I heard her talked. Hindi dahil tanggap nya ko kundi dahil, nag Tagalog sya! S-She's a Filipina? Hindi ko nahalata.

Bumitaw ako sa pag kakayakap at hinarap sya. "T-Tita—"

Marahan syang umiling habang nananatiling nakangiti. "You can call me Mama"

M-Mama? Hindi ako nakasagot sa gulat at napangiti na lang. Hindi ko akalain na ganito lang ang madadatnan ko matapos kong pag pawisan sa loob ng kotse. Oh well, mabuti na ito para hindi ako mahirapan.

Pumasok na kami sa loob ng bahay. Nilibot kong muli ang aking paningin. Kung may anak sila, nasaan?

I was about to ask them pero di na kailangan. "My daughter Adeline is not here, she's in their house"

May pamilya na ang anak nila? Kaya pala wala na rin dito. "M-May asawa na po pala sya"

Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na makakapag salita pa ako ng Tagalog dito. Mabuti na lamang para kahit papaano ay hindi ako manibago.

"Yes. In fact, may five-year-old baby na rin sya. Gusto mo ba silang makilala?" she asked and smiled at me kaya tumango na lang ako. Pero sana ay mabait sya.

Maya-maya pa ay nag simula na kaming kumain sa isang mahabang hapag kahit na tatlo lang kami. Ang mga maids ay nakatayo lamang sa likuran namin kaya naiilang ako. Hindi naman kasi ganito sa amin noon.

"I forgot to tell you that your Tita Madeleine is half Filipino. Same as yours," Papa chuckled and nodded. In just a snap, malalaman kong may lahi pala akong banyaga. Kaya siguro hindi ako ganoon ka tangkad.

"By the way, I have a meeting to attend tomorrow and I can't cancel it. So, Madeleine please accompany my daughter to the hospital. She needs a check-up," suyo ni Papa kay Tita.  Ako? Gosh. I'm obviously fine.

I saw shocked plastered on Tita's face. "W-What happened, hija? Have you met an accident while traveling?"

"She's pregnant, Madeleine," kalmadong sambit ni Papa habang nag hihiwa ng steak. Napalunok ako dahil sa sinabi nya. Masyado syang straightforward.

"You're pregnant, hija?" di makapaniwalang tanong ni Tita. I nodded in respond.

"Oh great! We'll see Adeline's ob-gyn tomorrow. If you want, hija, we'll call the doctor right now," excited na offer nya pa.

Napailing ako ng maraming beses. Maayos naman ako, nakakahiya. "No, Tita, I want the check up to be done by t-tomorrow"

"She's tired, Madeleine. Let her rest first," masuyong utos ni Papa at tumango na lamang si Tita at pinag patuloy na namin ang pagkain.

Pagkatapos ay hindi na nila ako kinulit pa at iginaya ako sa aking kwarto. Malaki na ang kwarto ko sa Pilipinas pero double pa ata ang laki nito. Nag masid-masid pa ako bago tuluyang nakatulog.