Mataas ang confidence ko na hindi ito matatagpuan ng taong pinag-alayan ko ng mga emosyon ko dito. Sigurado din ako na hindi rin ito matatagpuan ng kung sino mang nakakakilala sa istorya naming dalawa.
Ngunit, kung may pagkakataon mang ikaw na nagbabasa ay alam ang istoryang ito, pakiusap: itago mo na lamang ito sa sarili mo. Huwag mo na rin banggitin sa akin kung nabasa mo man yung mga sinasabi ko dito. Huwag mo na rin banggitin sa'kanya.
Hindi ko ito kinahihiya. Inaako ko ang mga sinulat ko. Pero sana bigyan mo din ako ng pagkakataong maging malaya sa pagpapahayag ng damdamin ko. Ginawa ko itong espasyo para sa sarili ko -- para makita ko ang mga pinagdaanan ko. Hayaan mo akong ilawan ng mga salita ang mga naramdaman ko noon.
***
Ittranslate ko para sa mga friends ko na mahina sa Tagalog at biglang ma-stumble upon this by accident or by some weird twist of fate: if you happen to find this, please keep it to yourself. Do not let me know if you have read my stories here. It is unnecessary to share this with him, as well. Refrain yourself.
I created this space to shed light on my own stories. I would love if you could offer me the same privacy that I would want to achieve in expressing myself freely.
BINABASA MO ANG
Tinatang(g)i
RomancePara sa mga alaala na masakit na gusto mong kalimutan at mga alaalang binabalik-balikan. Almost three years ago, nagpasya na ako magmove-on from a love that I later on confirmed to be a one-way street. Pero before ako fully maglet-go, ibinuhos ko la...