15ႏွစ္ခန႔္ၾကာေသာအခါ...
At America...
"အငယ္...ထေတာ့။ ေအာက္မွာmomကမနက္စာစားဖို႔ ေစာင့္ေနတယ္။ ထထ..."
တင္ပါးကိုပုတ္ကာႏႈိးေနတဲ့ ကိုႀကီးေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လံုးမ်ားကို မဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္နဲ႔ဖြင့္လိုက္ရတယ္။ ညကညဥ့္နက္မွ အိပ္ထားရလို႔အိပ္ေရးက မဝေသးဘူး။ ေသခ်ာေပါက္ကိုကြၽန္ေတာ့္မ်က္ကြင္းေတြ ညိဳေနပါလိမ့္မယ္။
"အာ ကိုႀကီးကလဲ... သားညကPapaစာရင္းေတြ ဝိုင္းလုပ္ေပးရလို႔ 3နာရီေလာက္မွ အိပ္ယာထဲဝင္ျဖစ္တာ။"
ကြၽန္ေတာ္အိပ္ရာေပၚမွာလွဲေနရင္းနဲ႔ပဲ ခပ္ခြၽဲခြၽဲအသံနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ကိုႀကီးကသူ႔မွာပိုင္ဆိုင္တဲ့ သြားစြယ္ေလးေတြေပၚတဲ့အထိၿပဳံးတယ္။
"Ok ok... ဒါဆိုလဲ အိပ္ပါဗ်ာ။ ဗိုက္ဆာရင္ေတာ့ ဆင္းစားေနာ္။ ဆင္းရမွာပ်င္းရင္ အေဒၚႀကီးကိုလွမ္းေခၚလိုက္။ ကိုႀကီးဒီေန႔ အိမ္မွာမရွိဘူး။"
အိမ္မွာမရွိဘူးဆိုတဲ့စကားေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လွဲေနရာကေန ဆတ္ခနဲထထိုင္လိုက္မိတယ္။
"ဟင္ ဘယ္သြားမလို႔လဲ? ဒါဆိုအိမ္မွာ သားတစ္ေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့မွာေပါ့။"
"အေဒၚႀကီးရွိတယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ Momလဲရွိတာပဲ အငယ္ရဲ႕... "
"ဟင့္အင္း Momကဒီေန႔ မိဘမဲ့ေဂဟာသြားရမယ္လို႔ေျပာတယ္။"
"ဟုတ္လား? ကိုႀကီးကိုလဲမေျပာဘူး Momက..."
"အဲ့တာအသာထား... သားလိုက္မယ္ ကိုႀကီးေနာက္ကို"
"မလိုက္ပါနဲ႔အငယ္ရယ္... ပင္ပန္းပါတယ္။ အိမ္မွာmomမရွိဘူးဆိုလဲ ကိုႀကီးအလုပ္ေတြကိုျမန္ျမန္လက္စသတ္ၿပီး ျပန္ခဲ့မယ္။"
"ဟင့္အင္း လိုက္မွာပဲ။ ကိုႀကီးအလုပ္ေတြကိုသား ကူေပးမယ္ေလ ေနာ္... ေနာ္။
ကိုႀကီးရဲ႕လက္ေမာင္းကိုလႈပ္ရမ္းကာ အခ်ိဳသာဆံုးၿပဳံးျပၿပီး ကပ္ခြၽဲလိုက္တယ္။
"ကဲ လိုက္ေစဗ်ာ... လိုက္ခ်င္သပဆိုလဲ။"
"ေရး... ဒါမွသားကိုႀကီးကြ။"
YOU ARE READING
Second Person (Season_1)(Completed)
Fanfictionငေွရောင်လက်စွပ်နှစ်ကွင်းနဲ့ ဆွဲကြိုးလေးတစ်ကံုး... ဘယ်ဘက်ရင်အံုက အမာရွတ်လေးနဲ့ စာအုပ်လေးတစ်အုပ်... ပြီးတော့ ခံစားချက်တေွကို ဝန်ခံမိတဲ့အခါမှာ သက်ရောက်လာမယ့်ကျိန်စာ... Kim Tae Hyung X Jeon Jung Kook Start date _ 8.7.2020 End...
