Part_11​ (Zawgyi)​

859 62 1
                                    

"ထူးဆန္းတယ္...ငါ့အခန္းထဲဘယ္သူဝင္ထားေသးတာလဲ?"

ေမေမ့ကိုေမးရန္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္အခန္းထဲမွထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ခႏၶာကိုယ္မွာတဘက္တစ္ထည္သာ ရွိသည္ကို သတိထားမိလိုက္တယ္။ သို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ေရအရင္ခ်ိဳးဖို႔သာ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရတယ္။

"ဘာလို႔ခနခန​ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနရတာလဲ?"​

ေရပန္းမွက်ဆင္းေနသည့္ေရမ်ားကို လက္ခုပ္နဲ႔ခံရင္း အေတြးေတြကနက္နဲေနတယ္။ အဖြားေပးခဲ့တဲ့ထိုစာအုပ္ေလးမွာ တစ္ခါတေလဒီလိုပဲေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနတတ္တယ္။ မရွာတဲ့အခ်ိန္က်မွ ျပန္ျပန္ေပၚလာတတ္တယ္ အဲ့စာအုပ္ေလးက။ ဒါဟာ​ တကယ္ကို ထူးဆန္းလြန္းတယ္လို႔​ ကြၽန္ေတာ္ထင္တယ္။ စာအုပ္ထဲကအေၾကာင္းအရာေတြကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မဖတ္ၾကည့္ဖူးဘူး။ ဒါေပမယ့္​ ကြၽန္ေတာ္အဲဒီ့စာအုပ္ေလးကိုရွာရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကသပ္သပ္ရွိတယ္။ အဲဒီ့စာအုပ္ေလးထဲမွာ လြန္ခဲ့တဲ့15ႏွစ္က​ ကြၽန္ေတာ့္ခံစားခ်က္ေတြကို ဖြင့္ခ်ေရးသားခဲ့တဲ့​ စာ႐ြက္ကေလးတစ္႐ြက္ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ထိုစာ႐ြက္ကေလးကို သတိရလို႔ရွာေနမိျခင္းပါ။

"သား​ ေရခ်ိဳးေနတာမၿပီးေသးဘူးလား?"​

ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကိုေခါက္ကာေျပာလာတဲ့ ေမေမေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အေတြးေတြထဲက႐ုန္းထြက္လိုက္တယ္။

"ဟုတ္​ ၿပီးၿပီ​ေမေမ"

"ေႏြးေႏြးေထြးေထြးဝတ္ၿပီး​ ဆင္းခဲ့ေနာ္သား ေမေမေအာက္ကေစာင့္ေနမယ္။"​

"ဟုတ္​ ေမေမ"​

ေမေမ့အသံကိုဆက္မၾကားရေတာ့တာေၾကာင့္ ေရကိုအျမန္ဆံုးနည္းနဲ႔ ပန္းကန္လံုးစီးကာခ်ိဳးရတယ္။ အစကေတာ့အေတြးထဲနစ္ေနလို႔ ေအးလို႔ေအးမွန္းမသိ၊ အခုမွ ေအးမွန္းသိတယ္။

"အာအာ ခ်မ္းလိုက္တာ ဟင္းဟင္းဟင္းဟင္း"

တစ္ကိုယ္လံုးတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ကာ အေပၚေမးေအာက္ေမးပါ႐ိုက္ေနၿပီပင္။ Hoodieထူထူႀကီးဝတ္ၿပီး ေအာက္ကေဘာင္းဘီထူထူႏွစ္ထပ္ေလာက္ဝတ္ကာ ေစာင္ႀကီးၿခဳံၿပီးေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းသြားလိုက္တယ္။

Second Person (Season_1)​(Completed)​Where stories live. Discover now