True king

30

دو پارت باهم آپ کردم حالش رو ببرید

با دردی که تو بدنش پیچید سعی کرد چشماش رو باز کنه اما قدرتش رو نداشت خیسی پارچه ای که رو پیشونیش کشیده میشد رو حس میکرد صدای سوختن چوب های تو شومینه فضای اتاق رو پر کرده بود

چشم هاش رو روهم فشرد و آروم نالید حرکت پارچه رو صورتش متوقف شد :تهیونگ بیدار شدی؟

با شنیدن صدای جین کمی آروم گرفت بالاخره چشماش رو باز کرد دیدش تار بود سعی کرد بخاطر بیاره که چه بلایی سرش اومده بی اختیار اولین چیزی که تو ذهنش اومد رو زمزمه کرد:جیمین...

جین:اون حالش خوبه نامجون کنارشه جیهوپم برگشته به قصر حتما بهشون خبرهارو میده فعلا نگران خودت
باش میتونی بشینی؟

تهیونگ که حالا میتونست جین رو به خوبی ببینه به اطرافش نگاه کرد انگار توی کلبه ی چوبی بود بزرگ
بنظر میرسید و زیبا و مجلل بود

لباش رو با زبونش خیس کرد:چی شده؟کجام؟

جین کمکش کرد تا بتونه بشینه:کلبه ی دیبا، یادت نیست می خواستی دیبارو بکشی ...

تهیونگ با شنیدنش چشماش رو بهم فشرد و اتفاقات تو ذهنش زنده شد اون زن مسمومش کرد اومدن جونگ کوک و جین رو بخاطر داشت اینکه بدنش فلج شده بود و بعد از اون درد وحشتناکی که حس میکرد ...

نگران چشماش رو باز کرد:لعنت به اون جادوگر با حرفاش ضعیفم کرد اگر زخمی نمیشدم ...

جین شونش رو فشرد: دیبا مرده

تهیونگ با شنیدنش سکوت کرد و به جین خیره شد جین کمی از دمنوشی که درواقع پادزهر بود رو توی لیوان ریخت و سمتش گرفت:
درواقع حتی جونگ کوک هم نتونست جلوش رو بگیره فکر میکردم هر دو میمیریم اما جیهوپ به موقع رسید خودش اون زن رو با تیر زد البته مطمئنن به خاطر یونگی تونسته بود با کنترل دیبا مقابله کنه ...
فکر کنم حتی دیباهم فکرش رو نمیکرد به دست جیهوپ کشته شه

تهیونگ آب دهنش رو قورت داد:
پس واقعا مرد...تو مطمئنی

جین سرش رو تکون داد:تو بغل جونگ کوک نفس آخرش رو کشید نمیدونم چقدر طول کشید تا پسر بیچاره آروم بگیره با یونگی همینجا نزدیک خونش دارن خاکش میکنن

تهیونگ لبش رو گزید:نمیدونم جونگ کوک چرا باید اون زن رو دوست داشته باشه حتی با اینکه مادرشه

_ فقط خودش میدونه که چرا باید دیبارو دوست داشته باشه هرچی باشه اون مادرشه

که با صدای شیهه ی اسب هردو ساکت شدن
صدای نامجون از پشت در اومد:جیمین آروم تر

اما در کلبه به شدت باز شد و جیمین درحالی که نفس نفس میزد وارد کلبه شد تهیونگ با دیدنش لبخند زد:آروم شاهزاده ی من