24 ~ Kar

753 31 6
                                    

Bölüm şarkıları:

Red Hot Chili Peppers - Snow

Cem Adrian - Her Yerde Kar Var

İki şarkıya da bayılırım...

Bölümde şöyle bir sorun var. Çoğu yerde ı harfi yerine i, ş harfi yerine s harfi gibi yazım hataları göreceksiniz. Telefondan yazdığım için böyle oldu, kusura bakmayın. En yakın zamanda düzetmeye çalışacağım.

Keyifli okumalar. Yorumlarınız bekliyorum.

~~~

Gözümü açınca nerede olduğumu anlayamadım.Odamda, yatağımda değildim. Ayaz'ın kollarındaydım.

Başımı kaldırıp uyuyan yüzüne baktım. Bir erkeğin bu kadar güzel bir yüze sahip olması biz kızlara haksızlıktı. Ayaz'ı izlerken dün gece birden beynime hücum etti. Bara gittiğimi hatırladım. İçtiğimi, Ayaz'ı aradığımı. Gerisi yok. Ha bir de Ayaz'ı öptüğümü. Ben dün Ayaz'ı ÖPMÜŞTÜM. Her şey yarımken o anı her detayıyla hatırladım. Önce benim öpmek için yeltendiğimi, sonra Ayaz'ın hamlesi.

Nasıl böyle bir şey yapmıştım? Peki pişman mıydım? Hayır. Hem öpüyorum, bir de pişman değilim. Mükemmel.

Ama güzeldi. Hem de çok güzeldi. Nasıl pişman olabilirim ki. Neden pişman olayım ki? Sorumun cevabını kendim verdim: Ayaz arkadaşın olduğu için olabilir mi acaba Ela?

Üstümdeki battaniyeyi çekerek kalkmaya yeltendim. Bir dakika, bu battaniye nereden çıktı? Biz otururken yoktu. Ayaz'ın sehpanın üstündeki telefonu titredi. Telefonun yanında bir not vardı:

"Günaydın

Bugün okullar ikinize tatilmi diye duydum. Uyandırmadım :)

Elif"

Notu aldığım yere bıraktıp karşıya baktım.Havada uçuşan beyaz bir şeyler dikkatimi çekti. Kar yağıyordu. Yüzümde anında bir gülümseme oluştu. Kara bayılırdım. Çok üşüyen, kışın surekli hasta olan biri olmama rağmen bütün kış kar yağsın diye beklerdim.

Sevinçle Ayaz'a döndüm. "Ayaz uyan!" diye bağırdım. Bir iki kere daha tekrar edince gözlerini açtı. "Ne? Ne oldu?"

Gülerek ayağa kalktım. Ellerimle dışarıy gösterdim. "Kar yağıyor."

Elleriyle gözünü ovusturdu. "Ben de bir şey oldu sandım."

Elinden tutup kaldırmaya çalıştım."Hadi kalk dışarı çıkalım."

Elini ağzına tutup esnedi. Erkeklerin ağızlarını aça aça esnemelerinden nefret ederdim. Ayaz da tabiki farklıydı. Insan esnerken bile yakışıklı olabilir mi?

Ben ne diyorum deyip Ayaz'a döndüm. Uyuklamaya devam ediyordu. Onu zorla kaldırma çabalarım bir süre sonra işe yaradı.

Yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa doğru ilerledi. "Önce kahvaltı."

Birlikte kahvaltı hazırladık. En son bu mutfakta böyle eğlenerek yemek yapmamızın üstünden iki ay bile geçmemişti. Ama bana o kadar uzun gibi gelmişti ki.

Ayaz ile hiç küsmemiş gibi, aramıza o kırgınlıklar hiç girmemiş gibi, aynı eskiden olduğumuz gibiydik

Kahvaltımızı ederken arada Ayaz'a bakıyordum. O bana bakıp, baktığımı anlayınca gözlerimi kaçırdım. Dün geceyi düşünmemeye çalışmama rağmen aklımdan çıkmıyordu. İkimizde bunu konuyu açmadık. Açılsa zaten hatırlamıyor numarası yapacaktim.

Ben BöyleyimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin