Together With You

TWY .2

2.1 Email

"Hays, kelan ba siya magrereply sa email ko? Ngayong marami akong vacant ay siya naman itong maraming ginagawa!"

"Ako, inaalok mo ng chat sa social media but I am sorry dear, I didn't communicate in any social medias. Don't invade my privacy."

Umiling ako ng mabilis at hindi na muling inalala pa ang sinabi niya sa akin nung nakaraang hapon.

"Oh, nagreply back na ba?" mabilis kong kinamot ang ulo ko. "Wag mo muna akong kausapin."

"Humigop ka nga muna ng ramen para may energy ka mamaya 'pag nagcheer-up ka kay Chloe." tumigil ako sa pagmomonitor sa screen nang mairita ako kay Devyn.

"Kaya ko nga ginagawa ito ay para tantanan na ako ni Rodn, hindi ako nagpapacharming sa uhog na 'yon. She's an assh*le."

"I don't talk to stranger. Don't emailed me, please?" hinampas ko nang malakas yung keyboard ko at nagpipigil sa galit.

"Bakit anong sabi niya sa'yo?"

"It's none of your business!"

"Hey, Jianné! May gaganaping malaking school organization next week. Baka gusto mong sumabay sa akin. For science expert yon, papakitaan kita ng magical experiments." kumunot na naman ang noo ko nang makita si Rodn na sobrang dikit sa akin sa nagiisang upuan.

"Wala akong balak."

"Sige na, Jianné! Alam kong magugustuhan mo ang mga iyon. Just believe in me." agad akong tumayo.

"Wala akong pakialam! Rodn, please, patahimikin mo na ang buhay ko. Layuan mo na ako. Hindi ako interesado sa'yo!"

"Pero mas gusto kitang kasam kaysa sa sarili kong organization." napairap ako sa pagmamakaawa niya.

"Wala akong pake! Kayo na nga magsama ni Devyn! Both of you are making me insult!" tiniklop ko na ang laptop ko kasabay ang pagbitbit ko sa mga gamit ko.

-

"Result of top notcher in the Rooseuvelt Tamhkan University"

Nabuhayan ako nang makita ko ang listahan na mga pasok na pinakamatalino sa buong unibersidad.

"1. Agustin, Jianné Roxas."

Shit! Thank you, Lord! I have got passed! Yes, kauna-unahan ako! I can't believe na makakasama ako roon.

"Gaya ng usap natin, mga 1pm, dapat ay nandito ka na at kung hindi ka man makakapunta ay tapos na ang laro. Please give a little sh*t pity on me."

Pinakawalan ko ng yakap ang mga kaklase ko at tinignan ko kung sino ang nagtext sa akin.

Me;

"Haist.., oo na! Pupunta ako sa pinagusapan nating lugar. Panira ka naman ng moment e. Ninanamnam ko pa naman ang pagiging top notcher ko sa school."

Ilang minuto din ng lumipas bago siya muling nagresponse sa text ko.

Siya;

"Who the hell cares? Bilisan mo, maguumpisa na yung concert."

Agad akong kumaripas ng takbo. Wala akong pakialam sa pawis na tumatagaktak sa noo at leeg ko. Alang-ala sa pagiwas sa akin ni Rodn ay gagawin ko ang lahat, tumigil lang siya sa akin.

"The concert is starting in the countdown of three.., two.., one. woah!"

Malakas na hiyawan ang nadatnan ko sa gym. Bakit ang dami namang tao? Ano bang mayroon?

"Excuse me? Excuse?" nakipagsiksikan ako sa mga kababaihan na nagkalat sa ibabang stage.

Sa mabagal na palakpakan, sa nakakarinding sigaw ng mga tao. Kitang-kita ko sa malapitan si Chloe. Ang kinis at ang puti niya. Ganyan ba talaga ang balat 'pag sikat at naisponsoran pa yata ng sangkaderbang glutathione ang assh*le!

I should be over all the butterflies but

I'm into you, I'm into you

And even baby our worst nights

I'm into you, I'm into you

Let 'em wonder how we got this far,

'Cause I don't really need to wonder at all

Yeah, after all this time
I'm still into you

Siguro kaya ganito na kahaba ang concert sa gym ay matatapos na silang kumanta at magperform.

"Miss, gaano ba kasikat si Chloe at may sarili siyang fansclub? Hinahangaan n'yo yung taong iyan?" tinuro ko siya at hindi makapaniwalang sikat pala siya sa pagkanta at paggawa ng piece.

"Oo, sikat na sikat siya rito dahil bukod sa maganda siya, maari pa siyang magtransform bilang lalaki."

"Bakit may balak ka bang sumali sa fansclub niya? Nahahati sa tatlo yon. Lahat pwedeng sumali."

"Hindi pwedeng sumali ang mga mayayabang dito." biglang sumingit sa usapan namin yung babaeng mataray ang tingin.

"Hindi talaga ako sasali sa'yo! And who is the real jerk here?!"

Umurong ako ng umurong dahil sa unti-unti nilang paglapit sa akin. Ano bang problema ng mga ito? Sa school lang naman sikat ang iniidolo nilang si Chloe. Walang-wala iyan sa talino ko sa klase, huy.

Mangilan-ngilan lang naman ang nakakakilala sa kanya! Kung makaasta akala mo sikat na sa buong mundo.

"Thank you! I thought you were not going here." hinaplos niya ang ulo ko. Tinignan naman ako ng matatalim na titig ng mga fans niya.

"Tigilan n'yo siya, huh? Umalis na kayo rito bago ko pa ipatawag yung mga school officers dito para ipadampot kayo."

"Teka lang, yung usapan natin nung isang araw? Baka nakakalimot ka na."

"Umm.." kunot-noo kong tinanggap yung maliit na papel na binigay niya sa akin.

"Read. Kapag may katanungan ka pa, iemail mo lang ako." aalis na sana siya pero pinigilan ko siya.

"Hindi ba, hindi ka sumasagot sa social media? Paano kita tatanungin sa mga gusto kong itanong sa'yo?" tinignan niya lang ako ng walang kabuhay-buhay

"Basta iemail mo ako. Sumasagot naman ako ng isang beses." lumapit na naman siya sa mukha ko.

"Thank you for supporting me. You gave me a lot of energy." ngumiti siya sa akin.

"Pero Chloe?" bumalik ulit siya sa harap ko.

"Wala akong dorm na tinitirhan ngayon. I need a dorm, ASAP!" magsasalita na sana ulit ako subalit dinugtungan niya iyon.

"And that' s what your looking for? Kaya mo ako pinahihirapan ng husto? Nang dahil lang sa dorm na iyan nagkandaletshe-letshe ang buhay ko."

Napapikit ako sa panduduro niya at pagsigaw. Nakakatakot pala siyang magalit.

"Okay..., I will give it both. Okay kana?"

Sa galit niya ay iniwan niya ako.

"Just check my email and thank you, again!" nilukot ko ang maliit na papel na yon at naglakad-lakad sa pasilyo ng University.