Yalnız Kurt

14. Bölüm - Günlük

Keyifli okumalar...

Yazardan

Yavuz defterde yazan bütün isimleri okuduktan, kendisine tanıdık gelenleri belirledikten sonra Elif'i Güler ve Nazlı'nın yanına, Erdem'in evine, bırakır ve kendisi de istihbarat merkezine gider.

"Oğlum. Hoş geldin."

"Hoş buldum baba."

"Hayırdır oğlum?"

"Benim sana bir şey göstermem lazım."

"Yavuz senin betin benzin atmış. İyi misin sen?"

"İyiyim baba. Ve inan bana bunun yanında benim iyi olup olmamamın hiçbir önemi yok."

"Tamam göster. Ama sonra oturup dinleneceksin. Hiç iyi görünmüyorsun."

"Tamam, söz. Ama önce bak şuna."

Yavuz elindeki defteri Hamit'e verir ve Hamit defteri incelemeye başlar.

"Elif o Doktor denen adamın mekanında bulmuş."

"Yavuz bu, çok iyi bir şey. Ne kadarı var?"

"Sanırım hepsi yazıyor."

"Tamam. Ben bunu incelemeye vereyim. Bu defterde yazan herkesi araştırsınlar. Gerekirse adreslerini bulup ailelerinin yanına gitsinler, araştırsınlar."

"Tamam. Ben de gideyim. Elif'i Güler ablaya emanet ettim."

"Yavuz dur. Ben bunu bırakıp geliyorum, konuşacağız."

Yavuz kısa bir iç çeker ve "Tamam." diyip odadaki tekli koltuklardan birine oturur.

Birkaç dakika sonra Hamit defteri incelemeye verip tekrar Yavuz'un yanına dönmüştür bile.

"Yavuz. Bak sen hiç iyi görünmüyorsun."

"İyiyim baba. Gerçekten bir şey yok. Yorgunum sadece. Biraz da üşütmüşüm."

"Kendine hiç dikkat etmiyorsun oğlum. Hiç."

"Baba, ben gerçekten iyiyim. Herkesin başına gelebilecek basit bir soğuk algınlığı sadece."

"Peki tamam. Uzatmayacağım bu konuyu. Ben söylediğim şeyi düşündün mü diyecektim."

"Düşündüm ve kararım değişmedi. Yalnız bir kurdum artık."

"Peki o zaman. Gerekli birimlerle konuştum. Bu günden itibaren istihbarata çalışıyorsun."

"Gerçekten mi? Bu kadar hızlı beklememiştim."

"Evet, gerçekten. Ama madem artık asker değilsin o zaman sama başka bir iş bulmamız lazım."

"Ne gibi?"

"Marangoz işlerinden anlıyorsun. Bence olabilir. Ne dersin?"

"Tamam, olur. Fark etmez."

"Tamam. Bunda yeni kimliğin var. Sahada bunu kullanacaksın. Pasaportun da içinde."

"Tamam. Ben artık gideyim."

"Tamam. Görüşürüz oğlum."

"Görüşürüz baba."

Yavuz babasının verdiği kimlik ve diğer gerekli şeyleri de alıp çıkar. Elif'i de aldıktan sonra birlikte eve giderler.

"Bak prenses, bu çok önemli. Tekrar söylüyorum: O defteri kimse bilmeyecek. Bahar da dahil."

"Tamam abi. Söz. Söylemem kimseye."

"Aferin benim prensesime. Hadi yatağa artık."

"Ama ya. Ben bebek değilim. Saat daha on. Hem Bahar ablam da gelmedi."