Yalnız Kurt

32. Bölüm - Öldürmüş

Keyifli okumalar...

Yazardan (Ertesi Sabah)

Yavuz erkenden kalkmış ve kafasına koyduğu şeyi yapmak için harekete geçmiştir.

Bahar uyanmadan evde duran bütün şarjörleri ile tabancasını alır ve evden çıkar.

Çıkar çıkmaz geri dönemeyeceğini beyninin bir noktasına yazar ve ilerlemeye devam eder.

Saat sabahın 6'sında, güneş daha yeni aydınlandığında, sabahın o tatlı soğuğunda yürüyordur Yavuz.

Acılarını dindirmeye, sevdiklerinin intikamını almaya gidiyordur Yavuz.

Attığı her adımda yere daha kararlı basıyordur. Aldığı her nefeste içi daha da intikam doluyordur.

Yaklaşık 25 dakika yürüdükten sonra önüne gelen ilk taksiye biner ve Dragan'ın ona gönderdiği konuma doğru gitmeye başlar.

Takside giderken kafasında kurduğu planın son bir kez daha üzerinden geçer. Daha sonra konuma yaklaşık 5 dakikalık bir mesafe kala taksiden iner ve taksi şoförüne taksimetrede yazanın neredeyse 3 katı para verir.

"Buraya hiç gelmedin, beni görmedin."

"Neden abi? Hayırdır?"

Yavuz adamın sorusuna bir kez daha "Buraya hiç gelmedin, beni görmedin." diyerek cevaplar.

"Çattık ya."

Yavuz son bir kes daha ve bu sefer üzerine basa basa "Buraya hiç gelmedin, beni görmedin." diye cevaplar.

"Tamam abi, tamam. Hem sen kimsin?"

"Kimseyim ben."

Yavuz cevabını verdikten sonra taksinin yanından ayrılır ve silahını çıkarıp ilerlemeye başlar. Yaklaşık 3 dakika içinde Dragan'ın ona gönderdiği konuma varır.

Etrafını kolaçan ederek ve yavaş yavaş yürüyerek boş araziye doğru ilerler. Saat neredeyse 7 olmuştur ve Yavuz çıktığı yolun daha sadece başındadır.

Bomboş arazide kimse olmadığına emin olan Yavuz yakınlarda bir yerlerde birilerinin olduğuna da neredeyse emin olduğu için arazinin ortasına gider ve avazı çıktığı kadar bağırmaya başlar.

"Her kimsen beni iyi dinle. Geldim ve gitmeye niyetim yok. Karşıma çık ve adam gibi konuş benimle."

Yavuz sustuktan sonra kimseden, hiçbir yerden ses çıkmaz. Bunun üzerine Yavuz tekrar bağırmaya başlar.

"Çık lan ortaya. Beni Dragan'a götüreceksin. Duydun mu lan? Beni Dragan'a götüreceksin."

Yavuz tekrar sustuktan sonra tam konuşmaya başlayacakken yaklaşık 300 metre uzağındayım ağaçların arasından biri çıkıp Yavuz'a yaklaşmaya başlar.

"Yavuz Karasu sensin demek. Adını çok duydum. Seninle tanışmak onur verdi demek isterdim ama kusura bakma. Hiç onur vermedi."

Onur senin neyine lan şerefsiz? Sen onurlu biri misin ki benimle tanışmak sana onur verecek? Neyse, dua et buraya seni öldürmeye gelmedim."

"Agah nerede?"

"Agah yok. Ben varım."

"Dragan senden Agah'ı istedi. Onu getirmezsen öldürecek seni. İşkence edecek, seni yalvartacak yapma diye. Sen depo köşelerinde sürünerek öleceksin."

Sabırla adamın konuşmasını bitirmesini beklemiş olan Yavuz "Şimdi sus ve beni iyi dinle." dedikten sonra karşısındaki adama konuşma fırsatı vermeden konuşmaya devam eder.