Yalnız Kurt

16. Bölüm - Geri Dön

Keyifli okumalar...

Yazardan

"Bu adam çok işimize yarayacak Yavuz. Bunu buraya getirerek çok iyi bir iş yaptın."

"Bu benim görevim usta. Sen bunu halledersin. Babam çağırdı benim gitmem lazım."

"Tamam aslanım. Selam söylersin."

"Başüstüne ustam."

Yavuz, ustanın yanından ayrılır ve babasının yanına, istihbarat merkezine gider.

"Yavuz işler nasıl gidiyor?"

"Çok iyi baba. Bugün birini daha aldım."

"Güzel. Yavuz, aslında ben sana başka bir şey söylemek istiyorum."

"Tabii, söyle baba."

"Biliyorsun, tim 5 kişi kaldı. O adam yüzünden aramıza ajanlar sızdı ve bu yüzden de yeni birini alamıyoruz time. Senden bu konuda bir ricam olacak."

"Baba, benden her şeyi iste ama time dönmemi isteme. Ben artık tek başımayım. Yanlarına dönemem."

"Yavuz, sen çok uzun süredir tek başınasın. Bu kadar yeter. O ölme numarası yüzünden aylardır tek başınasın. Sonra hastane, şimdi de istihbarat. Bu kadar süre tek başına kalman seni kötü etkiliyor."

"Biliyorum baba. Ama ben onların yanına dönemem."

"Neden oğlum? Bana bir neden söyle."

"Çünkü birini daha kaybetmeyi kaldıramam baba. Biri daha benim yüzümden giderse tımarhanelik olurum ben. Hepsi benim yüzümden öldü baba. Hepsi."

Yavuz konuşmaya devam edecekken Hamit bir anda sinirlenir ve konuşmaya başlar. "Yavuz! Onlar senin yüzünden ölmedi. Annen, benim yüzümden öldü. Merve, avm saldırısında teröristler yüzünden, Fatma, Hafız, Kurtdereli ve diğer bütün şehitler, teröristler yüzünden öldü."

Hamit sözünü bitirdikten sonra bütün kelimelerin üzerine basa basa "Senin hiçbir suçun yok." diye ekler ve konuşmasını sonlandırır.

O sırada Yavuz gözlerinden akan yaşlara hakim olmaya çalışıyordur. Ama söylediği her cümlede hıçkırıkları daha da artıyordur. "Benim yüzümden öldüler baba. Benim yüzümden. Annemi koruyamadım, eve daha erken gidip o şerefsizleri durduramadım. Merve bir çocuğu kurtarmak için öldü. Gitti çocuğun önüne atladı baba. Ama ben onları göremedim, koruyamadım. Fatma, Hafız onu vurduğunda yanındaydım, vurma diye bağırdım ama o beni duymadı, engel olamadım. Hafız'ın naaşından 40 tane kurşun çıkardılar, ben onu gitmemesi için durduramadım. Peşinden koşup 'Sen gidemezsin, emrediyorum.' diyemedim. Kurtdereli canlı bombanın üzerine atladı, ondan geriye tek bir parmak bile kalmamıştı baba. Ben o canlı bombayı öldürmedim. Belki ben bütün bu hataları yapmasaydım benim kardeşlerim yaşayacaktı, biz birlikte diğer şehitleri de kurtaracaktık. Ama olmadı. Hepsi benim yüzümden baba."

"Bana bak Yavuz. Bir daha böyle bir şey dediğini duymayacağım. Allah herkese bir ömür tayin etmiş evladım. Ne erken ne geç. Onların hiçbiri senin yüzünden ölmedi. Hafız, o gün orada şehit olmasaydı belki trafik kazası geçirecekti. Bunu biz bilemeyiz oğlum. Ama onlar senin yüzünden ölmedi."

"Tamam, diyelim benim yüzümden ölmediler. Benim yüzümden olmasa bile ben onların birini daha kaybedemem. Olmaz baba, dayanamam."

"Aynı şeyleri yapacaksın Yavuz. Ölü olduğun zaman diliminde de yalnız kurttun sen. Kaç tane kadının hayatını kurtardın, kaç tane soyguncu çetesini yakaladın, kaç tane çocuğu kaçırılmaktan kurtardın sen."