25. Bölüm - Hafız'ın Emaneti

293 28 4
                                    

Keyifli okumalar...

Yazardan

Yavuz ve birkaç öğretmen bütün okulda Elif'i arıyorlardır. Bir süre aramaya devam ederler ancak bir şey bulamazlar.

Yavuz en sonunda Elif'i bulamayınca bahçeye çıkar. Bahçeye uzun uzun göz gezdirir ama yine bulamaz Elif'i.

Artık okuldaki herkes seferber olmuştur. Yavuz ise iyice şüphelenmeye başlamıştır. Acaba Elif'e bir şey mi yaptılar diye.

Yavuz kara kara düşünerek Elif'i aramaya devam ederken bir ses duyar. O sesi duyması her şeyi değiştirir. "Abi!" diye bağırıyordur biri.

Yavuz hemen dönüp baktığında arkasında gelen kişinin Elif olduğunu görür. O da Elif'e doğru koşmaya başlar.

Sarılma ve iyi olup olmadığını sorma faslını geride bıraktıktan sonra Yavuz sorgu aşamasına geçer.

"Anlat bakalım prenses. Ne oldu? Neredeydin?"

"Aslında bir şey olmadı. Sadece..."

"Elif'im, prensesim eğer benden çekiniyorsan buna gerek yok. Ben senin abinim. Bana her şeyini anlatabilirsin."

"Yok abi öyle değil. Sadece midem bulandı biraz. Biraz da başım ağrıdı. Üşütmüşüm herhalde. Sonra da çıkmak için izin istedim. O kadar."

"Neredeydin peki 15 dakikadır?"

"Herkes çıktığında ben çıkmamıştım. Biraz rahatlayıp çıkınca su almak için kantine indim. Ama kantin de kapalıydı. Ben de karşıdaki büfeye gittim."

"Çok korkuttun beni güzelim. Çok. Bir daha sakın öyle bir şey yapma tamam mı? Kendini kötü hissedersen hemen bana ya da Bahar'a haber ver."

"Özür dilerim abi. Söz bir daha haber veririm."

Yavuz elini uzatıp Elif'in ateşine bakarken "Sen iyi misin peki?" diye sorar.

"Evet iyiyim."

"Biraz ateşin var sanki. Bahar'ı da alıp eve gidelim. Bugün erken çıkacakmış. Biraz ilgilenelim bakalım seninle."

Yavuz ve Elif arabaya binerler ve Bahar'ı almak için hastaneye giderler. Yaklaşık 10 dakika hastanenin önünde beklerler ve Bahar gelince eve giderler.

"Ee Elif'çim anlat bakalım. Nasıldı okul?"

"Güzeldi. Tek farkı daha fazla kişiyle birlikteydim."

"Evet, güzelmiş ama son ders biraz midesi bulanmış."

"Aa iyi misin şimdi?"

"Evet iyiyim." 

"Eve gidince bakalım neyin varmış."

Bahar bunu söyledikten birkaç dakika sonra eve varırlar ve Bahar Elif'in neyi olduğunu anlamaya çalışır.

"Gel bir ateşine bakalım."

"Tamam."

Bahar Elif'in ateşine baktığında normalden daha yüksek olduğunu görür.

"Ateşin biraz yükselmiş. Üşüyor musun tatlım?"

"Yani biraz ama çok değil."

"Güzel. Biraz yatıralım seni. Olmazsa bir ateş düşürücü veririz."

"Ben yatmak istemiyorum."

"Üzgünüm küçük hanım ama sürekli hareket ederek iyileşemezsin."

"Yavuz abi ya bir şey söyle."

Yavuz teslim olur gibi ellerini havaya kaldırırken "Hiç kusura bakma prenses bu evde Bahar ablanın sözü geçiyor." der.

Yalnız KurtHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin