Yalnız Kurt

29. Bölüm - Agah

Keyifli okumalar...

Yazardan (3 Gün Sonra)

Bütün testler tamamlandıktan sonra panzehir bulunmadığı takdirde Yavuz'un 6 aydan fazla yaşayamayacağı çok yüksek ihtimale bağlanmış, Yavuz bunları öğrendikten sonra hastaneden çıkmıştır. 3 gündür evde Bahar ona neredeyse hiçbir şey yaptırmıyordur.

"Yavuz lütfen ya."

"Ne var Bahar yine?"

"Ya sana kaç kere demem gerekiyor biraz yerine otur, rahat dur diye?"

Yavuz Bahar'ı kolundan tutar ve karşısına oturtur.

"Bana bir söz vereceksin Bahar. Bunu kimse bilmeyecek."

"İyi ama Yavuz-"

"Lütfen Bahar."

"Neden Yavuz? Bırak insanlar sana yardımcı olsun, moral versin."

"İşte benim de istemediğim bu. Sürekli bana karşı farklı davranmalarını istemiyorum. Bana moral vermeye çalışmalarını istemiyorum. Bana acıyan gözlerle baksınlar istemiyorum Bahar. Bana her bakışlarında içlerinden zavallı diye geçirsinler istemiyorum anla beni nolur."

Bahar gözünden akan bir damla yaşı siler ve sadece "Söz." der. "Söylemem kimseye ama bir şartım var."

"Neymiş?"

"Doktorun verdiği ilaçlar söylediği saatlerde saniyesi saniyesine içilecek."

"Onu zaten yapmayacak mıydım?"

"Ben seni biliyorum sarı komutan mırın kırın edeceksin sürekli. Peşin peşin söylüyorum. Ayrıca daha bitmedi."

"Hadi bakalım."

"Bir şey mi dedin sen?"

"Şey dedim ya sen söyle dedim."

"İyi peki. Fazla hareket edilmeyecek. Ve timden birine söyleyeceksin operasyonu o yönetecek."

"Bak şu ana kadar hepsine okeydim ama timden birine ben komutanlık yapmaktan sıkıldım komuta sende diyemem."

"Nedenmiş?"

"Bir kere nedenini sorunca ne diyeceğim?"

"Uydur bir şeyler Yavuz. Kimseye söylemek istemiyorum diyen sendin."

"Hadi diyelim bir kere yaptım bunu. Her seferinde yapamam."

"Beni ilgilendirmez. O zaman herkese anlatırsın."

"Bahar, güzelim beni bir dinle. Ben iyiyim. Yani 6 ay ömrüm kalmış olabilir ama daha o 6 ayın ilk günündeyim daha. Sadece başım ağrıyor o kadar. Daha ilerleyen zamanlarda düşünsek bunları."

"Peki tamam ama diğerlerini yönetmeliğe koyuyorum."

"Tamam koy. Şimdi izninle gidebilir miyim?

"Daha yeni konuşmadık mı ya nereye?"

"Elif hâlâ babamın yanında."

"Aa doğru. Tamam sen evde kal ben giderim."

"Bahar."

"İyi tamam ama arabayı ben kullanırım."

"Pes ediyorum. Anlaştık."

Yavuz ve Bahar Elif'i alıp tekrar eve dönerler ve hiçbir derdin tasanın olmadığı pazar gününe başlarlar. Ama pazar gününü sonuna kadar kullanan bir tek onlar değildir. Ekibin bütün aşıkları pazar gününü birbirlerine ayırmışlardır.