Pieces of Pastiche

Kabanata 34

Kabanata 34

"As for the ER Department, there's an increase in the number of cases for General Surgery and Neurosurgery. Cardiosurgery stays the same for the last 6 months. Highest earning department goes to General Surgery until now."

Tumango tango lahat ng department heads sa sinabi ng Chief of Surgery ng buong ospital. From this very long table, nasa pang apat sa kanan niya si Archer since he is the Chief of Surgery for ER Department. Next to Archer was the head of Orthosurgery, Dr. Mulach. Nasa tabi noon si Lorenz na siyang head ng Cardiosurgery. Nasa tabi naman niya ko at nasa kanan ko si Aurora. Nasa tabi naman ni Aurora si Sandro. Sa kabisera ay nakaupo si Dr. Aldea, ang medical director.

Pinipilit kong magfocus sa meeting na ito. Lumilipad pa rin ang utak ko sa encounter namin ni Archer kanina. Tinignan ko ang files na binigay niya at nakakainis dahil napakaraming trabahong kailangang matapos within this week at kailangang maipasa na next week. Pakiramdam ko ay sinadya niyang hindi trabahuhin iyon para mabigatan ako sa trabaho.

After the meeting, winelcome din naman nila ako pabalik on board. May munting salu-salo kahit hindi naman na kailangan. Maraming nagtanong kung papaano ang naging trabaho ko sa Washington. Tinanong nila kung papaano ang kalakaran sa Sales General Hospital at kung ano ano iyong pwedeng iadapt dito.

Even if I am talking with them, nakikita ko ang titig sa akin ni Archer mula sa tabi. Tulad ko ay may kausap rin siya. Naiinis ako dahil hindi ko alam kung anong tinititig titig niya diyan.

Pagkatapos ng meeting, bumalik na kami sa kanya kanya naming trabaho. I still have six pending Neuro consults. Tinawag ko ang aking mga residente saka nagsimulang mag rounds.

Sinuot ko ang coat ko at naglakad na papasok sa kwarto. I smiled at the relative inside. I saw a guy, maybe on his 40's.

I nodded at my resident signalling her to start presenting the case.

"A thirty nine years old, male, who came in with chief complaint of persistence of headache for the last couple of months. Rates 8/10 most of the time. Positive dizziness and disorientation noted by his wife." Tumango ang asawa niya sa sinabi ng residente ko. I nodded and smiled.

"Positive light headedness. Muntikan na rin daw po siyang maaksidente dahil sa hilo habang nagdadrive."

"Yes doc, kaya po ako na ngayon ang nagmamaneho." Sabi ng asawa. Tumawa ang pasyente at napailing.

"Nako Doc, nakakatakot sumakay sa asawa ko. She drives me crazy. Both literally and figuratively."

Nagtawanan ang mga tao sa loob. The husband kisses his wife's hands. Napangiti ako sa gesture.

I did some tests. Checked his reflexes and pupils. I nodded.

"Sa ngayon, gusto kong magpaCT-Scan ka muna," nilingon ko ang residente matapos sabihin iyon sa pasyente. "Get his blood works done and full head to toe assessment. I will have my rounds again tomorrow."

Nilingon ko ulit ang pasyente. He was smiling at me. Ganun din ang asawa. This is one of the most rewarding things as a doctor, you get to give hope to them.

"I'll give you some pain medications for your headache."

Tinapos ko ang rounds ko. Tomorrow, I have 2 scheduled operations. Dalawang spinal decompression.

Nung matapos ko ang rounds ay umuwi na rin ako agad. I still have lots of work to do for tomorrow.

Kinabukasan maaga akong pumasok. I was about to go to my office when I bumped into Archer. I did my best not to look at him. Ramdam ko naman ang titig niya. Bahala siya.